Ο Δικός ΜΟΥ ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα & δε Γ@μιέστε...

Hταν σίγουρο ότι κάπως έτσι θα γινόταν! Με το που ανακοινώθηκε και επισήμως η βαριά καμπάνα από την Uefa, άρχισαν τα όργανα και οι επιθέσεις σε βάρος όσων μπούκαραν στον αγωνιστικό χώρο με τη Ραπίντ.
Διαβάζουμε και ακούμε μπινελίκια, αναθεματισμούς και κατάρες για τους καμμένους-μαστουρωμένους
από τους μπάφους και τις ρετσίνες, αυτούς που καταστρέφουν τον ΠΑΟΚ, δεν τον αγαπούν κλπ!
Κάτι που σε τελική μεταφράζεται πως όσοι συμφωνούν με τους χαρακτηρισμούς, αγαπούν τον ΠΑΟΚ...
Το είχα γράψει στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση πως αν υπάρχει κάτι που με φοβίζει σε περίπτωση τιμωρίας είναι ότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση εσωστρέφειας με απρόβλεπτες συνέπειες, μια και το πεδίο αντιπαράθεσης δεν αφορά τη συνήθη καθημερινότητα.
Δυστυχώς στον ΠΑΟΚ αυτό είναι που παραδοσιακά μας οδηγεί στην αυτοκατανάλωση της σάρκας μας. Το πρόβλημα δεν είναι το αλκοόλ ή οι ντρόγκες ούτε  η ιδεολογική προσέγγιση του καθενός, αλλά πως όλοι μας έχουμε εθιστεί στη νοοτροπία να θεωρούμε όσους έχουν άλλη άποψη, διαφορετικό τρόπο σκέψης και αντίδρασης, ως μιάσματα και καταστροφείς της ομάδας.
Εδώ και τρία χρόνια περίπου, υπάρχει μια μερίδα κόσμου που αποδοκιμάζει το Σαλπιγγίδη και όσους τον γουστάρουν και άλλη μια που γιουχάρει εκείνους που τον βρίζουν!
Οι πρώτοι αυτοπροσδιορίζονται ως υπερασπιστες των ιδανικών του συλλόγου και αποκαλούν τους διαφωνούντες προσωπολάτρες ή νεο-ΠΑΟΚτσήδες, οι δεύτεροι επιμένουν πως ενδιαφέρονται για το καλό του συλλόγου και όσοι κάθονται στην απέναντι θύρα είναι εμπαθείς, κολλημένοι και μπερδεμένα πρεζόνια...
Αποτέλεσμα? Κανένα απολύτως! Το βιολί παίζει στους ίδιους ρυθμούς, με αυξητική τάση...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μαλακία έχει μας έχει βαρέσει όλους κατακούτελα και πως το πρόβλημα είναι το εξής:
Βάζουμε τον ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα, αρκεί ο ΠΑΟΚ να είναι όπως τον θέλει ο καθένας από εμάς!
Εγώ πχ θέλω πρόεδρο το Ζαγοράκη, προπονητή τον Αγγελο, σέντερ-φορ το Μπακαγιόκο και μόνο αν δω τον ΠΑΟΚ όπως τον θέλω ΕΓΩ, θα φτιαχτώ.
Αλλος θέλει πρόεδρο το Βρύζα, προπονητή το Μπόλονι και τον Ετό στον πάγκο, για να γουστάρει.
Εννοείται πως παίζει το ενδεχόμενο ν' αλλάξουμε γνώμη στην πορεία και να μπινελικιάζουμε εκείνους που θέλουν τον ΠΑΟΚ όπως τον θέλαμε εμείς, μέχρι πρότινος.

Το πόσο φασίσουζα και συνάμα κωμική είναι η παραπάνω -ασυναίσθητη έστω- προσέγγιση, θα το εμπεδώσουμε αν  μνημονεύσουμε το δόγμα Μπους ότι : Οσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Αυτό σημαίνει πως όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν μικρό Μπους κι' έτσι τεκμηριώνεται εύκολα τα περί μαλακίας  που προανέφερα.
Συνεπώς, η ρίζα του κακού είναι πως συγγρούονται όλοι αυτοί οι ιδανικοί ΠΑΟΚ που έχουν
κατασκευαστεί στον εγκέφαλο του καθενός και η αντίδραση είναι μπινελίκι ή γιούχα, με αναπόφευκτη συνέπεια την αυτοκαταστροφή.
Κάποτε μας εξόργιζε το συντηρητικό ποδόσφαιρο του Σάντος, μας χαλούσε στην πορεία όμως και ο Μπόλονι επειδή είμασταν ευάλωτοι στην άμυνα, αγνοώντας ένα βασικό κανόνα:
Πως στη ζωή δε μπορεί να τα έχεις όλα όπως εσύ τα επιθυμείς.
Εξ' ου λοιπόν και οι οξύμωρες- αντιφατικές συμπεριφορές.
Θέλουμε την Τούμπα καζάνι, αλλά δε δεχόμαστε ότι ακριβώς επειδή  βράζει μπορεί το καπάκι να τιναχθεί και να προκαλέσει εγκαύματα. Αν μας χαλάει τόσο, μπορούμε να διώξουμε τους κατοικοεδρεύοντες στην 4 και να φέρουμε φιλάθλους από τη Λειβαδιά και την Ξάνθη. Καμπάνες δε θα τρώμε, αλλά η Τούμπα θα γίνει σαν τα Πηγάδια.
Θεωρούμε απαγορευτικό να υβρίζεται παίκτης του ΠΑΟΚ -Σάλπι- εμείς οι ίδιοι όμως βρίζουμε αυτούς που έκαναν τη μπούκα, λες και πρόκειται για οπαδούς του γαύρου ή του ρούλη.
Θα μπορούσα να γράφω ανάλογα παραδείγματα μέχρι το άλλο πρωί, που απλώς θα επιβεβαίωναν το
 ίδιο συμπέρασμα.
Θέλουμε το δικό μας  ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα και οι ΠΑΟΚ των υπόλοιπων να πάνε να γαμηθούνε!
Χαίρετε...