Κατ' αρχήν, ο χαρακτηρισμός''ντέρμπυ'' δε μπορεί να σταθεί ούτε ως ανέκδοτο.
Δεν είναι δυνατόν να δίνεται τέτοιος ορισμός, όταν από τη μια υπάρχει ο ΠΑΟΚ που τηρουμένων των αναλογιών διαθέτει ομάδα αρκετά καλή για τα Ελληνικά δεδομένα και από την άλλη ο ρούλης που παρακαλά να μπει στον πτωχευτικό κώδικα στου άρθρου 99, συμμετέχει βισματικά στην κατηγορία λόγω του ξανθού καθηγητή της αλητείας, ενισχύθηκε από ποδοσφαιριστές με καριέρα σε reality show και άνοιξε σαμπάνιες στο άκουσμα της αναδιάρθρωσης αφού φέτος θα υποβιβαστούν μόνο δύο ομάδες.
Ούτε καν η Αγγλική ερμηνεία της λέξης ''ντέρμπυ'' δεν τους σώζει, αφού αυτή περιγράφει αναμετρήσεις ομάδων από την ίδια πόλη. Στην περίπτωσή μας, ο ΠΑΟΚ εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο αντίπαλός του είναι ομάδα γειτονιάς.
Σε κάθε περίπτωση, η έννοια ντέρμπυ δεν καθιερώνεται απ' όσα λένε οι μεν ή οι δε, αλλά κυρίως από την οπτική των τρίτων. Κάποτε, αυτές οι αναμετρήσεις ίσως προσέλκυαν το ενδιαφέρον οπαδών άλλων ομάδων που θα το παρακολουθούσαν ευχάριστα στην τηλεόραση. Σήμερα, ο ουδέτερος φίλαθλος ίσως δυσκολευτεί να επιλέξει μεταξύ του δικού μας ''ντέρμπυ'' και της αναμέτρησης Πλατανιά-Ξάνθης που επίσης παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον από βαθμολογικής άποψης.
Οπως και να το κάνουμε πάντως, ακόμα και η συνύπαρξη με τους πουθενάδες, μας ιντριγκάρει περισσότερο από έναν αγώνα με αντίπαλο το Λεβαδειακό ή τον ΟΦΗ μια και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους είναι τόσο αριστοτεχνικά στημένος που ακόμα και να θες, είναι αδύνατο να τους αποφύγεις.
Επί της ουσίας τώρα, ο ΠΑΟΚ έχει δώσει το στίγμα του. Η απόδοσή του -ειδικά μες την Τούμπα-κυμαίνεται από το μέτριο ως το καλό, με τη διακύμανση να καθορίζεται εν πολλοίς και από τη δυναμική του αντιπάλου!
Ο ρούλης από την πλευρά του είναι για να τον κλαίνε οι ρέγγες, κάτι που καθιστά απολύτως προβλέψιμο τον τρόπο που θα παίξει και την τακτική που θα ακολουθήσει.
Αν αναλογιστούμε ότι ακόμα και τις εποχές που το ρόστερ του γείτονα κοσμούσαν συμπαθητικοί παίκτες τύπου Κάμπορα, Κάλβο, Γκιάρο, Νάτσο Γκαρσία ο τρόπος παιγνιδιού τους ειδικά μες την Τούμπα ήταν ο γνωστός σκουληκιάρικος-πούστικος και αδερφίστικος (με ντεμέκ τραυματισμούς, καθυστερήσεις και ψευτοτσαμουκάδες), είναι πανεύκολο να διαγνώσουμε το έργο που θα προσπαθήσουν να παίξουν οι αμούστακοι-επαρχιώτες αντικαταστάτες τους.
Οι βουτιές, οι κατασκευασμένες εντάσεις και οι διακοπές θα είναι σίγουρα το βασικό τους όπλο, οπότε το κατά πόσο μπορούν να επηρεάσουν εμάς -άρα και την εξέλιξη του παιγνιδιού- εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό από το αν οι δικοί μας παρασυρθούν και πέσουν στην παγίδα.
Ενδεικτικό είναι ότι χθες επισκεύτηκε τα ρουλάκια ο Λαμπριάκος, δίνοντάς τους συμβουλές εν' όψει Τούμπας, προκαλώντας το αυτονόητο το ερώτημα ''από πότε γνωρίζει αυτός του οποίου μονίμως σκίζαμε τον πάτο, πως πρέπει να συμπεριφερθούν''?
Κέρδισε πολλά ματς και ξέρει τα μυστικά?
Η ιστορία τον διαψεύδει και ταυτόχρονα προδίδει τις τακτικές που θα υιοθετήσουν, αφού το ξανθό σύμβολο της γειτονιάς, προσπαθούσε μονίμως να χρυσώσει το χάπι των διασυρμών πουλώντας αρειανοσύνη με μαγκιές του κώλου, ώστε να γίνει ο αρεστός στη συναγωγή της Παπαναστασίου, που διψά για αναλόγου επιπέδου συμπεριφορές ώστε να εντάξει τον πρωταγωνιστή στο πάνθεον των ηρώων τοι οικοδομικού τετραγώνου.
Για την ιστορία, η τελευταία φορά που οι γείτονες δοκίμασαν να διεκδικήσουν τη νίκη στηριζόμενοι αποκλειστικά στο συνδυασμό θεάτρου και κλωτσιάς, ήταν όταν ο Γ. Τουρσουνίδης τους έστειλε να κωλοραφές μετά από το αξέχαστο 0-4.
Το εμφανές σύστημα Φοιρού ''κλωστάμε-μανουριάζουμε για να χαλάσουμε το ρυθμό αφού αλλιώς δε μπορούμε'' δεν έριξε στην παγίδα τους ποιοτικότερους παίκτες του Αρι Χάαν και η γελοιοποίσή τους επετεύχθη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου