Τα χειρότερα έρχονται, μετά το Σαουρίδη...

Η αποχώρηση του Γιάννη Σαουρίδη από την ηγεσία του Super-3, είναι ένα γεγονός με πολυποίκιλες προεκτάσεις τις οποίοες δε μπορούμε να προβλέψουμε για την ώρα.
Κατ' αρχήν οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ο ιδρυτής του Super-3 δεν είναι τυχαία περίπτωση
. Πρόκειται για τον άνθρωπο που μετέτρεψε το ανύπαρκτο σε υπαρκτό, που έδωσε υπόσταση σε κάτι που απλώς δεν υπήρχε. Στο οπαδικό κίνημα της ομάδας του.
Αν σήμερα ο μέσος ΠΑΟΚτσής αντιλαμβάνεται τον κόσμο της Παπαναστασίου ως μια τρίχα από τ' @ρχίδια του, εκείνος της δεκαετίας του 70 και του 80 ένοιωθε πως τ' @ρχίδια του ήταν σαν το κεφάλι του Ραπτόπουλου! Δεν υπήρχε τρίχα ούτε για δείγμα, γιατί απλά δεν υφίστατο η έννοια του αρειανού οπαδού.
Ηταν κάτι σε Ξάνθη, στο πολυπληθέστερο ενοοείται, αυτό που λέμε όμως οπαδική συνείδηση ήταν άγνωστη λέξη. Πολλοί από τους φανατικούς φίλους της ομάδας με τους οποίους διατηρώ φιλικές σχέσεις από την παιδική μας ηλικία, με κερνούσαν καφέ κάθε Δευτέρα τη δεκαετία του 80 με αντάλλαγμα ιστορίες με το Μάκη το Μανάβη που είχαν συμβεί την προηγούμενη Κυριακή. Εγώ διηγούμουν κι' αυτοί απλώς άκουγαν διότι δεν είχαν ανάλογες εμπειρίες.
Μέσω του Σαουρίδη και του Super-3 στα τέλη του 80 οργανώθηκαν, ξεκίνησαν δειλά να κάνουν εκδρομές, πορείες, γενικότερα άρχισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Από ένα σημείο και μετά βεβαίως αντιλαμβανόμενοι πως είναι αδύνατο να ξεπεράσουν το μέγεθος της τρίχας έβαλαν σ' εφαρμογή το σχέδιο προπαγάνδας, ελπίζοντας πως ενδεχόμενος αφανισμός ή έστω απώλεια δυναμικής του ΠΑΟΚ, θα τους φέρει στο προσκήνιο.
Τα περί αφεντικών της πόλης και οι λοιπές παπαριές είναι η πιό light μορφή προπαγάνδας, αφού μια προσεκτικότερη ματιά θα σας πείσει πως αυτοί κρύβονται πίσω από πολλά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε.
Το θέμα επιστροφής του Σαλπιγγίδη πχ έλαβε τις γνωστές διαστάσεις, διότι στο άκουσμα της είδησης ως ενδεχόμενο πήραν σβάρνα τα sites κι' άρχισαν να πριζώνουν τον μέσο ΠΑΟΚτσή επειδή θα δεχτεί πίσω τον προδότη. Δεν ήθελαν και πολύ οι δικοί μας να αντιδράσουν από εγωισμό, παρασυρόμενοι από έναν κόσμο που δέχτηκε πίσω τον Γιαννάκη -που είχε πάρει λεφτά από τον Κοσκωτά όσο ήταν παίκτης της ομάδας τους- τους ξαναπούλησε με προσφυγή και τον ξαναπαρακαλούσαν να γυρίσει!
Κι ενώ οι περιπτώσεις Σάλπι-Γιαννάκη είναι μέρα με τη νύχτα, καταδέχονταν να καθοδηγούνται έστω και ασυνείδητα από τους κωλοτούμπες !!!
Προσέξτε, δεν ισχυρίζομαι ότι το θέμα Σάλπι οφείλεται σε αυτούς, αναφέρομαι στις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που πήρε.
Εδώ και χρόνια πιπιλίζουν την καραμέλα περί Γκαγκάτση, κι ακόμα προσπαθώ να βρω μία φορά έστω που ο ΠΑΟΚ ευνοήθηκε από τον ''κουμπάρο''.
Σύμφωνα με τη στατιστική πάντως, επί Γκαγκάτση έχουν το ρεκόρ συμμετοχών σε τελικούς! Θα μου πείτε πως δεν πήραν κύπελο, δυστυχώς όμως ο Γκαγκάτσης δε μπορούσε να σκοράρει! Κι άμα δε βάλεις γκολ, δε μπορείς να ελπίζεις.
Πιό πρόσφατο αυτό που έγινε πέρσυ, όπου επειδή είχαν οι ίδιοι πρόβλημα με το Μπέο, φρόντισαν δια των γνωστών προπαγανδιστικών μεθόδων να παρουσιάζουν μια ψήφο υπέρ ενός αιτήματος του Βόλου -παρόμοιο με αντίστοιχο δικό μας πέρσυ που είχε επίσης εγκριθεί- ως ψήφο στο Μπέο, ενώ επίσης πέτυχαν το ακατόρθωτο: Να εκληφθεί μια λευκή ψήφος ως ψήφος στήριξης στο Μαρινάκη, επειδή δε γίναμε Φιλιππινέζες υπερψηφίζοντας τον πρόταση μομφής του πράσινου αφεντικού τους...
Κι αν αυτά συνέβαιναν επί Σαουρίδη, είναι σίγουρο πως η συνέχεια θα είναι ακόμα πιό οδυνηρή επικοινωνιακά, διότι εκεί κάνουν το παιγνίδι.
Ο επόμενος Σαουρίδης -που λογικά θα είναι νεότερος σε ηλικία- θα είναι σίγουρα γαλουχημένος στο ίδιο πανεπιστήμιο προπαγάνδας και θα είναι φτιαγμένος από το ίδιο υλικό.
Με μια πολύ-πολύ σημαντική διαφορά ωστόσο.
Ο Σαουρίδης έλεγε ψέματα εν' γνώσει του. Οντας και ο ίδιος παλιοσειρά είχε προσωπικές εμπειρίες από τις εποχές που πήγαιναν στο Παλέ με τα κασκόλ κρυμμένα και δεν τολμούσαν να πανηγυρίσουν τους μπασκετικούς τους τίτλους εκτός γειτονιάς και πάντα δίπλα από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής.
Ο Σαουρίδης ήταν μέσα στην Θύρα 3 όταν έγινε το αλησμόνητο ντου, που αποτελεί την πιό μαύρη σελίδα στην παγκόσμια οπαδική ιστορία, αφού ποτέ και κανένας λαός δεν υπέστη στην ατίμωση της αναγκαστικής- αεροπορικής απομάκρυνσης από τη θύρα των φανατικών.
Ο επόμενος Σαουρίδης δε θα τα έχει ζήσει αυτά και θα λέει ψέματα, πιστεύοντας πως λέει την αλήθεια!
Κι' αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, αφού στο ασυνείδητο ψέμα δεν υπάρχει όριο.
Ο Σαουρίδης δηλαδή αν μιλούσε με κανα συνομήλικο του ο οποίος του έλεγε ''τι μπαλαμούτια λέτε ρε Γιάννη'' θα έκλεινε το μάτι.
Ο διάδοχος θα πιστεύει πως έτσι είναι, διότι έτσι γράφουν τα απόκρυφα κείμενα στις στοές της κατήχησης...