Γνωρίζω εκ' των προτέρων πως όσα διαβάσετε παρακάτω, ίσως ξενίσουν και εκνευρίσουν κάποιους από εσάς. Μια διαφορετική άποψη ωστόσο, δε μπορεί να βλάψει κανέναν. Στη χειρότερη περίπτωση, απλώς την απορρίπτεις.
Αφορμή για το κείμενο, στάθηκε η κουβέντα με έναν πνευματικό άνθρωπο, το όνομα του οποίου δεν έχει καμμιά σημασία. Εχουν αξία όμως οι προσεγγίσεις του στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης, είτε συμφωνήσετε είτε όχι. Συμμετέχοντας σε συζήτηση μαζί του πριν ελάχιστα 24ωρα, είπε ορθά κοφτά, ότι αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν αλλά και όσα έρχονται, ως ευλογία από το Θεό!
Στο πρώτο άκουσμα, όλοι οι παριστάμενοι χοροπήδηξαν. ''Ευλογία από το Θεό η στέρηση, η πείνα, η έλλειψη δυνατότητας να προσφέρεις στα παιδιά σου το αυτονόητο?", αναρωτήθηκαν.
Η απάντηση, ήταν η εξής:
''Δεν είναι τυχαίο, πως όλοι οι Αγιοι και εκείνοι που έλαβαν τη Θεία Χάρη, ήταν εντελώς άποροι. Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για να ανοίξουν δίαυλο επικοινωνίας με το Θεό, ήταν η άρνηση κάθε ιδανικού που ικανοποιούσε τη σάρκα και κατέστρεφε το πνεύμα. Κι' όμως κανένας απ' αυτούς δεν πέθανε από την πείνα, όλοι έζησαν μέχρι τα βαθιά γεράματα''.
''Ναι αλλά το θέμα είναι ότι αυτοί επέλεξαν ν' Αγιάσουν, δεν είχαν παιδιά, οικογένειες, υποχρεώσεις, όπως εμείς'', παρατήρησε κάποιος από τους παριστάμενους.
''Δίκαιο έχεις, μόνο που απομακρυνθήκαμε τόσο από το Θεό, που έπρεπε να υποστούμε κάτι για να επιστρέψουμε στο σωστό δρόμο'' απάντησε. Και συνέχισε: ''Το βλέπουμε ακόμα και τώρα, που βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της βαθιάς ύφεσης, ότι ο κόσμος είναι σε απόγνωση, έχει σχεδόν καταρρεύσει. Χάνω τη δουλειά μου λέει ο ένας, δε θα' χω να φάω σκέφτεται ο άλλος, θα μου πάρουν το σπίτι φωνάζει ο παραπέρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για όλους αυτούς -εμάς δηλαδή- Θεός είχε καταντήσει να είναι η δουλειά, το σπίτι και το φαγητό. Το ότι τόσα χρόνια χάσαμε το Θεό από τις ψυχές μας δε μας ενόχλησε καθόλου, ίσα-ίσα μπορεί και να μας έκατσε καλά. Στόχος μας είχε γίνει η μεζονέτα, ένα γρήγορο αυτοκίνητο, οι διακοπές στη Μύκονο. Κι' όταν τα κατακτούσαμε αυτά, θέλαμε εξοχικό, σκάφος και Καγιέν. Οι μόνοι που δε θα χαμπαριάσουν από τις δυσκολίες που έρχονται είναι όσοι παρέμειναν αυτάρκεις και έμαθαν να ζουν λιτά. Αυτοί, ακόμα κι' αν πονέσουν, θα την ακούσουν λιγότερο από τους υπόλοιπους. Στην πραγματικότητα, θα αναγκαστούμε να ζήσουμε όπως οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, που μεγάλωσαν με στερήσεις, αλλά και οικογένειες έκαναν και τα έφεραν βόλτα. Η μόνη διαφορά είναι ότι εκείνοι δεν είχαν ως ιδανικά ακριβά αυτοκίνητα, γούνες και κοσμήματα. Οπως το μπόρεσαν αυτοί λοιπόν, θα τα καταφέρουμε κι' εμείς.
Το βασικό πρόβλημα άλλωστε είναι , ότι μας παρέσυρε η επίπλαστη ευδαιμονία και τώρα νομίζουμε ότι ζούμε μία κόλαση, ενώ δεν είναι έτσι. Απλώς ζούσαμε έναν ψεύτικο παράδεισο''.
Το κλείσιμο της κουβέντας, ήταν ακόμα πιό εντυπωσιακό:
''Το μόνο που δεν πρέπει να σας απασχολεί, είναι το που θα βρείτε τα προς το ζειν. Τα προς το ευ ζειν τα αφαίρεσαν, εκείνοι που σας τα έδωσαν για δικούς τους λόγους. . Πρόκειται για καρασκευές και εφευρέσεις του ανθρώπου, με ότι αυτό συνεπάγεται. Τα προς το ζειν όμως, είναι εγγυημένα από του ουρανό, για κάθε ψυχή που έρχεται στο κόσμο. Δείτε πχ τί γίνεται με τα πουλιά, τα οποία, ούτε ένσημα κολούν, ούτε αποθηκεύουν τροφές, αλλά πάντα βρίσκουν να φάνε. Το ίδιο συμβαίνει ακόμα και με τ' αδέσποτα, που εύκολα ή δύσκολα βρίσκουν πάντα τα αναγκαία για την επιβίωση. Κανένα απ' αυτά δεν έχει πεθάνει απο ασιτία. Προσέξτε όμως ότι δε θα δείτε ποτέ αδέσποτο, που είναι υπέρβαρο, διότι τρώνε όσο χρειάζεται. Η μόνη περίπτωση για να δείτε κάποιο ζώο με παραπανίσια κιλά είναι αν πρόκειται για κατοικίδια, τη διατροφή των οποίων έχουν αναλάβει άνθρωποι.
Με όσα σας λέω, δε θέλω να προκαταβάλω την αντίδραση του οποιοδήποτε, απλώς να φιλοσοφήσει καλύτερα τον τρόπο ζωής που θ' αναγκαστεί να ζήσει από δω και στο εξής...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου