Sorry για το Αλεφαντίστικο ξεκίνημα, αλλά ώρες ώρες μου θυμίζετε κάτι παλιούς οπαδούς στο μπάσκετ, που μόλις έβλεπαν κάποιον Αμερικανό να καρφώνει, τον βάφτιζαν παικταρά!
Το ποδόσφαιρο όπως και το μπάσκετ βεβαίως, έχουν εξελιχθεί πολύ για να τα προσεγγίζουμε με λογικές καφενείου.
Για να είναι ειλικρινής, κι' εγώ παραξενεύτηκα όταν είδα Ολίσε-Νίνη στα άκρα, κυρίως γιατί το μυαλό μου πήγε στη Λεωφόρο.
Στην πορεία όμως και βλέποντας την εξέλιξη του αγώνα, διαπίστωσα ότι ο Ολλανδός έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή.
Καλώς ή κακώς, η Μπενφίκα είναι πολύ ανώτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ, οπότε δεν είναι παράλογο η πρώτη σκέψη του προπονητή να είναι πως θα μπλοκάρει τα ατού της και όχι πως θα δημιουργήσει.
Το θεωρούμενο ως βασικό δίδυμο στα άκρα (Λούκας-Στοχ) ναι μεν επιθετικά είναι πιο επικίνδυνο, αμυντικά όμως είναι κίνδυνος θάνατος.
Θυμηθείτε την 4άρα στο γαύρο, τότε που ο φουκαράς ο Λίνο στα 37 του έβλεπε συνεχώς τον κατά πολύ νεότερό του Κάμπελ να εφορμά, έχοντας μπροστά του άπλετο χώρο.
''Που πάμε με το μπαρμπαλίνο'' ήταν η κυρίαρχη άποψη που ακουγόταν, ο Βραζιλιάνος όμως ήταν ο τελευταίος που έφταιγε, όταν ο Σλοβάκος τα παρατούσε έπειτα από κάθε αποτυχημένη ντρίπλα και ξεχνούσε να γυρίσει ή δεν είχε κουράγιο να το κάνει.
Αν λοιπόν ο ο Κάμπελ έκανε γιογιό την άμυνα μας, η πολύ δυνατότερη και ταχύτερη ομάδα της Μπενφίκα θα μας διέλυε πριν συμπληρωθεί το πρώτο 20λεπτο.
Σ' αυτό το παιγνίδι, ακριβώς επειδή ο αντίπαλος ήταν φωτιά, χρειάζονταν παίκτες πειθαρχημένοι που θα είχαν το μυαλό τους περισσότερο στην κάλυψη των μετόπισθεν την καταστροφή του τρόπου παιγνιδιού των αντιπάλων δηλαδή, παρά στη δημιουργία.
Όσοι δεν αντιλαμβάνονται το προφανές, ίσως θεωρούν ότι ο ΠΑΟΚ είναι η Παρί και θα πρέπει να καταπίνει ομάδες σα τη Μπενφίκα. Αν και μεταξύ μας, ακόμα και η Παρί θα φρόντιζε να μην αφήσει πεδίο δράσης στους Πορτογάλους...
Οι Στοχ και Λούκας είναι καλύτεροι στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά σε τέτοια παιγνίδια όσο προσπαθείς να δημιουργήσεις τόσο επιτρέπεις στον αντίπαλο να εκμεταλλευτεί τα όπλα του.
Καλή λύση για τα άκρα θα ήταν θεωρητικά και ο Σάλπι που επίσης είναι συνεπής και στα αμυντικά του καθήκοντα, η καλύτερη μεταβίβαση που έχει ο Νίνης όμως ίσως θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά.
Στην πράξη, η τακτική του Στέφενς αποδείχτηκε σωστή. Μέχρι να δεχτεί το γκολ, η Μπενφίκα έμοιαζε εγκλωβισμένη, χωρίς να βρίσκει τρόπο για να παίξει το παιγνίδι που της ταιριάζει. Είδηση είναι σίγουρα πως οι Πορτογάλοι δεν έκαναν κλασική ευκαιρία, διότι δεν είχαν χώρους ούτε για να τρέξουν ούτε για να κάνουν τα 1-2 που μπορούν να τρυπήσουν πολύ πιο αξιόπιστες άμυνες από την αντίστοιχη του ΠΑΟΚ.
Στοιχηματίζω μάλιστα πως αν το παιγνίδι πήγαινε όπως έπρεπε βάσει της ροής του αγώνα, ο Στέφενς θα έριχνε προς το τέλος τους Λούκας-Στοχ, που αφενός θα είχαν δυνάμεις, αφετέρου θα έβρισκαν μια Μπενφίκα πιο κουρασμένη και ίσως αποσυντονισμένη.
Αυτά τα ολίγα!
Δυστυχώς δε μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να ξαναπαίξουμε με τον τρόπο που ορισμένοι θα θέλατε, αν και είμαι σίγουρος πως αν γινόταν αυτό, εσείς οι ίδιοι θα κατηγορούσατε τον Ολλανδό για την αφέλεια που επέδειξε και θα κατεβάζατε καντήλια χρεώνοντας στον προπονητή τα αίτια του διασυρμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου