Για 32 Κιλά Μπανάνες!

Απολαμβάνοντας τις φτωχικές φετινές μου διακοπές κάπου ανάμεσα σε Μπαλί-Χαβάη και Σευχέλλες,  συνάντησα τον πασίγνωστο σε όλους σας Πίου. Το αγαπημένο σε όλους σας μαύρο πιστόλι, που έκανε σπουδαία καριέρα στο θερινό πρωτάθλημα της χώρας μας, αλλά χάθηκε εντελώς ξαφνικά

.
Ο Πίου ήταν παλιόφιλος και δεν άργησε να μου ανοίξει την καρδιά του.
Μου εκμυστηρεύτηκε τους λόγους που έφυγε από την Ελλάδα, κατηγορώντας τον πρόεδρο-λαμόγιο που τον ανακάλυψε σε κάποιο βενζινάδικο ότι αφού τον έφερε και ξεπούλησε τα διαρκείας, αντί για συμβόλαιο του πρότεινε να παίρνει μαύρα μαύρα λεφτά!
-''Και τι σε πειράζει ρε αράπη'' του έλεγε, '' μαύρος είσαι, μαύρα θα τα παίρνεις''.
Αφού αναγκάστηκε να ενδώσει, ο πρόεδρος άλλαξε γνώμη και του πρότεινε να πληρώνεται σε μπανάνες, λέγοντας του ''έλα ρε τσίτα, αφού τρώγοντας μπανάνες μεγάλωσες''!
Ο ίδιος αγανάκτησε και αποχώρησε από την πατρίδα μας, μην αντέχοντας την κοροιδία.
Παραξενεύτηκα να σας πω την αλήθεια. Σε μια χώρα με τόση ανεργία, όπου όλοι ψάχνουν λίγο φαγητό, ακόμα και οι πολυβιταμινούχες μπανάνες δεν είναι προσφορά που μπορείς εύκολα να αρνηθείς
Η απορία μου λύθηκε όταν ο Πίου άρχισε να μου εξιστορεί το άγνωστο παρελθόν του και το πάθημα ενός πρώην προέδρου του, που τον ανάγκασε να ακούει για μπανάνες και να τρέχει μακριά.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο προηγμένο πρωτάθλημα της Σουαζιλάνδης, η ομάδα του συμμετείχε σε διοργάνωση με ομάδες χωριών της Αφρικής.
ύο χρόνια πριν, η ομάδα έδινε κρίσιμο αγώνα για πρόκριση στους ομίλους της διοργάνωσης και με τη διαμεσολάβηση ψαρά της περιοχής βρέθηκε άκρη με παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Το τίμημα ήταν 20 κιλά μπανάνες. Συνεκλήθη το συμβούλιο των σοφών του χωριού και αποφασίστηκε να δεχτούν τη συναλλαγή, αφού η ενδεχόμενη πρόκριση θα τους έδινε την ευκαιρία να αποκτήσουν 1 ολόκληρη φυτεία, που θα τους προσέφερε πολλαπλάσιους καρπούς.
Το μόνο πρόβλημα ήταν το πως θα δικαιολογούσαν τα 20 κιλά που θα έλειπαν από τα δέντρα! ΄΄Τι θα πούμε στους ελεγκτές της περιφέρειας αν ψάξουν και διαπιστώσουν ότι λείπουν τόσα τσαμπιά''? έλεγαν...
Ο κλήρος έπεσε στο σοφότερο των γερόντων που ήταν κοινής αποδοχής, άνθρωπος που έχαιρε της εμπιστοσύνης των κατοίκων κι'έτσι αποφασίστηκε να γραφτεί στα πρακτικά της συνεδρίασης ότι παρέλαβε τα κιλά για προσωπική του ανάγκη.
Ο ίδιος δεν αρνήθηκε αν και εξέφρασε κάποιες επιφυλάξεις. ''20 κιλά για πάρτη μου'' αναρωτήθηκε, ''ποιος θα με πιστέψει''?
''Θα σε καλύψουμε εμείς αν παραστεί ανάγκη'' τον διαβεβαίωσαν! ''Αλλωστε όλοι ξέρουν πως προσφέρεις οικειοθελώς και ουδείς έχει το ανάστημα να σε κατηγορήσει''...
Η συμφωνία έκλεισε, τα πάντα πήγαν κατ'ευχήν, ο στόχος επετεύχθη και όλα τα φώτα της Σουαζιλάνδης έπεσαν στο μικρό χωριό που δόξασε τη χώρα.
Την επόμενη χρονιά, προέκυψε κάτι ανάλογο σε πιο πρώιμο στάδιο. Η ομάδα αντιμετώπιζε αντίστοιχο χωρίο που βρισκόταν σε βόρεια περιφέρεια και στην πραγματικότητα επρόκειτο για ομάδα της πλάκας, που συν τοις άλλοις είχε αποκλειστεί και δεν είχε ελπίδα να συνεχίσει. Το μόνο κίνητρο ήταν το πριμ των 12 κιλών που έπαιρνε κάθε ομάδα σε περίπτωση νίκης, κάτι που τους έδινε κίνητρο να παίξουν δυνατά,
Μπορούσε εύκολα ν' αποφευχθεί όμως με τον εξής απλούστατο τρόπο.
Το συμβούλιο των σοφών του χωριού είχε ανανεωθεί και κάποιος από τους νεοεισερχόμενους έριξε την εξής ιδέα, απευθυνόμενος σε άλλον επίσης φρέσκο, ο πατέρας του οποίου είχε πολλές χιλιάδες στρέμματα με κρυμμένες φυτείες, λέγοντας του το εξής:
''Ρε συ, τι είναι για σένα 12 κιλά, εκατομμύρια τόνους έχετε αδήλωτους στις αποθήκες. Πάμε στο χωριό να τους πούμε ''αν το κίνητρό σας είναι τα 12 κιλά, σας τα δίνουμε εμείς να περάσουμε στο ξεκούραστο, να μην έχουμε κανέναν τραυματισμό''.
Ο παράγοντας δέχτηκε, τον μπλόκαρε όμως ο πατέρας του που αντιπαθούσε τον σοφότερο των σοφών και επιθυμούσε να καθήσει κάποιον δικό του στην καρέκλα για να προσφέρει κάλυψη στον ίδιο. Είχε δοκιμάσει να τα καταφέρει απέτυχε όμως και από τότε του καθόταν στο στομάχι. ''Ε όχι και να βοηθήσουμε αυτόν'' του είπε!
''Μα πατέρα, την ομάδα θα βοηθήσουμε όχι αυτόν'' απάντησε ο υιός που ήταν εξαιρετικό και απονήρευτο παιδί, ο πατέρας όμως ήταν ανένδοτος.
Παρά την άρνηση ωστόσο η ευκαιρία δεν έπρεπε να χαθεί, οπότε αποφασίστηκε να γίνει ο,τι και την προηγούμενη χρονιά. Να κοπούν δηλαδή 12κιλά από τα δέντρα του χωριού και να δικαιολογηθούν ως προσωπική ανάγκη του σοφότερου.
Οπως και την προηγούμενη χρονιά, τα πάντα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο.
Στο μεταξύ κάθε χρόνο γινόταν απολογισμός της προηγούμενης χρονιάς. Οι κάτοικοι του χωριού μαζεύονταν και ενημερώνονταν για το πως διατέθηκαν τα αγαθά που είχαν συλλέξει. Από μπανάνες μέχρι μέλι και σολωμούς από τα ποτάμια.
Στη συγκέντρωση είχαν παρεισφρήσει πράκτορες κάποιου κυριολεκτικώς πεταμένου, που είχε συμμαζέψει ο σοφότερος κατόπιν υπόδειξης άλλων σοφών για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στην πορεία, ο πεταμένος την είδε στραβά, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει από το σοφότερο να του παραχωρήσει το θρόνο του. Η γενικότερη στάση του τον απομόνωσε από τους υπόλοιπους και αισθανόμενος ξένο σώμα, αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Ηταν τόσο κακός όμως που έβαλε στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνους που δεν ικανοποίησαν τις φιλοδοξίες του.
Εστειλε τους πράκτορες λοιπόν, που ήταν πλήρως ενημερωμένοι και ρώτησαν ενώπιον όλων, που πήγαν τα 20 κιλά της προηγούμενης χρονιάς.
Μόλις εισέπραξαν την απάντηση ''για προσωπικές ανάγκες του σοφότερου'' το διέρρευσαν σε μαιμούδες που είχαν επίσης στρατολογήσει οι οποίες άρχισαν να περιφέρονται στους δρόμους του χωριού φωνάζοντας : ''σκάνδαλο-σκάνδαλο, 20 κιλά μπανάνες έφαγε ο σοφότερος, που να χώρεσαν άραγε, είναι απατεώνας, τι άλλο θέλετε να το πιστέψετε''?

Οι μαιμούδες ήταν σεσημασμένες, μια είχε σχέση με τους μαφιόζους της περιοχής και επί της οποία είχε ασελγήσει ένας από τους Ταρζάν της φυλής με τον παπαγάλο να κάνει μάτι και έκτοτε είχε εξελιχθεί σε μαιμού-παπαγάλο. Ηταν αποκρουστική πάντως αφού μονίμως βρωμούσαν οι Μασχάλες της...
Ο άλλος ήταν λαμόγιο διωγμένος από το Δήμο της περιοχής για απάτη, ερωτικός σύντροφος εκδότη που αποκαλούσαν Χομεινί κι έκανε παρέα με άλλο γνωστό λαμόγιο που είχε καταχραστεί χρήματα συνδεσμιτών της τοπικής ομάδας. Οι δυο τους ήταν πασίγνωστοι απατεώνες, και κυκλοφορούσαν μεταμφιεσμένοι σε πιτσαδόρους.
Ο πιο προβεβλημένος ήταν μάγειρας σε Ιταλική σπαγγετερία και ήταν τόσο καλός που γνωστή Ιταλική εταιρία ζυμαρικών, του χάρισε το όνομά της!
Εξίσου επικίνδυνος ένας άλλος με σαγόνια καρχαρία που βοηθούσε στο κυνήγι του Σολωμού. Κολλητός του ένας απίθανος δικηγόρος που ζήλευε τον Κούγια της Σουαζιλάνδης και ήθελε να τον ξεπεράσει σε ώρες προβολής στο τοπικό STAR CHANNEL!
Αρχισαν λοιπόν την ενορχηστρωμένη επίθεση, που οδήγησε στη φθορά του σοφότερου. Θα ήταν τόσο απλό για τον τελευταίο να τους βγάλει όλους στη σέντρα, αλλά ήταν τόσο απλός και άκακος άνθρωπος.

Αδυνατώντας να υποστεί την κατάσταση, ο σοφότερος αποχώρησε,προτιμώντας να υποστεί τη διαπόμπευση, να γίνει αντικείμενο λοιδωρίας για τα 20+12 κιλά μπανάνες που κατανάλωσε, γιατί δεν ήθελε να κάνει κακό στην ομάδα του.
Οσο για τους υπόλοιπους σοφούς που τον διαδέχτηκαν, υπέγραψαν μεν ότι εν γνώσει τους ο πρώην σοφότερος παρέλαβε τις μπανάνες, δημόσια όμως έκαναν το κορόιδα, σφυρίζοντας αδιάφορα! Ούτε έκαναν το απλούστατο, να ενημερώσουν δηλαδή στο off the record για το τι συνέβη, αν και οι μαιμούδες ήταν στη δούλεψή τους από την εποχή του πεταμένου. Ηταν τέτοια η ζήλια και η κακία που έβγαζαν...

Αυτά μου είπε ο Πίου και με άφησε παγωτό!
''Κατάλαβες γιατί ακούω για μπανάνες και τρέχω? Μαλάκας ήμουν να την πατήσω σαν τον σοφότερο της πρώην ομάδας μου?''
''Δίκιο έχεις ρε Πίου, τι να σου πω'' αποκρίθηκα. ''Και τι σκέφτεσαι να κάνεις, που θα συνεχίσεις την καριέρα σου'' τον ρώτησα.
''Αυτή τη μεταγραφική περίοδο θα μείνω ανενεργός και προσεχώς θα επιστρέψω στην πρώην ομάδα μου'' απάντησε και με άφησε κάγκελο!
''Σε ποια βρε αθεόφοβε, σε εκείνη του σοφότερου με τις μπανάνες? Και δε φοβάσαι'' τον ρώτησα.
''Μπα δε μασάω'' ξεκαθάρισε. ''Την ομάδα ανέλαβε επενδυτής από τη Μοζαμβίκη, ένας πανέξυπνος άνθρωπος που δε μπορεί να κοροιδέψει κανένας. Στο διάστημα αυτό, υπέπεσε στην αντίληψή του ένα πρώτης τάξεως σκάνδαλο με κάποιες παραδοσιακές φορεσιές που φορούν οι φίλαθλοί μας στις κερκίδες και κόντεψε να λιποθυμήσει όταν είδε τη σύμβαση που ήταν έτοιμοι να υπογράψουν. Μονολογούσε ότι αυτό είτε απατεώνες είτε ηλίθιοι μπορούσαν να το υπογράψουν. Οτι από τα δύο κι' αν είναι όμως, εμένα δε μου κάνουν για τη δουλειά που θέλω''
''Και ποιο ήταν το πρόβλημα με τις φορεσιές'' τον ρώτησα.
''Θα σου πω άλλη φορά, δεν ολοκλήρωσα ακόμα. Να φανταστείς έβγαλαν μέχρι και πλαστές ειδήσεις πρόσφατα για τον πρώην σοφότερο, αλλά θα του βγει σε καλό τελικά, αφού ξεπρόβαλαν τα κεφάλια τους και θα κοπούν άμεσα'' απάντησε,
Προσπαθούσα να συνέλθω από την ιστορία, όταν άκουσα τον Πίου να μου φωνάζει τη στιγμή που απομακρυνόταν για να προλάβει την ατομική προπόνηση που είχε ήδη ξεκινήσει, ώστε να παραμείνει σε φόρμα:
''Μη μασάς γιατρέ, ελπίζω να ξέρεις ότι εμείς στη Σουαζιλάνδη έχουμε αρχαίο πολιτισμό κι' ένα από τα γνωμικά της εποχής λέει: Εστίν δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ΄ ορά...

Πηγή: Από το ομώνυμο βιβλίο του Μ.Πούρδα...