Περί των ταξιδιών του Μπόλονι...

Με αφορμή τα ταξίδια του Μπόλονι στο εξωτερικό και την παραφιλολογία που τα συνοδεύει, αξίζει τον κόπο να έχουμε κατά νου κάποια πράγματα, απ' αυτά που συμβαίνουν στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες

, τις οποίες συχνά-πυκνά τις χρησιμοποιούμε ως σημείο αναφοράς.

Στόχος μου με όσα διαβάσετε παρακάτω, δεν είναι να επηρεάσω την άποψη κανενός, ούτε να αθωώσω, ούτε να καταδικάσω. Απλώς παραθέτω δεδομένα κι΄ ο καθένας ας τα εκλάβει όπως νομίζει.

Το 2006 στο πλαίσιο τηλεοπτικών αναγκών, πήγα στο Χαρίλαο, να κάνω συνέντευξη με τον Ογιος. Το ραντεβού ήταν για τις 2.30 αφού στις 3 ήταν προγραμαμματισμένη προπόνηση, του τότε νεοφώτιστου. Παρά τη συγκίνηση από την παρουσία μου στο μοναδικό -από τότε- αήττητο κάστρο της Ευρώπης, ετοιμάστηκα, αλλά ο Αργεντίνος άργησε. Μέσα στα νεύρα αφού θα πλήρωνα το συνεργείο χωρίς να κάνω δουλειά, τον είδα να σκάει κάπου στις τρεις παρά πέντε και παρ' όλα αυτά μου έδωσε τη συνέντευξη, αφήνοντας την ομάδα να ξεκινήσει με τις οδηγίες του γυμναστή. Εχοντας αποκλειστικά παραστάσεις από την Ελλάδα εντυπωσιάστηκα, σκεφτόμενος ειδικά ότι άφησε την ομάδα να προπονείται για μια κωλοσυνέντευξη, σε Ελληνικό σταθμό, μάλιστα. ''Να' ταν κανά CNN να το καταλάβω'' σκέφτηκα...

Λίγους μήνες μετά, είμαι Λονδίνο με Στέλιο Γιαννακόπουλο και Γιώργο Σαμαρά και μιλάμε για Ελλάδα, που τους είχε λείψει και διψούσαν για νέα-κουτσομπολιά κλπ. Το ΠΑΟΚτσάκι Σαμαράς, ρωτούσε για το Χριστοδουλόπουλο και το πανό ''οικοδόμε τράβα στο Liverpool'', ήταν και συμπαίκτες στην ελπίδων βλέπετε. Κάποια στιγμή ο Γιαννακόπουλος, με ρώτησε για τον Ογιος, αφού το θεαματικό ποδόσφαιρο του αφεντικού με κάποιον άγνωστο προπονητή στον πάγκο, τον είχε εντυπωσιάσει.

''Οντως καλά παίζει του απάντησα'' εξιστορώντας του το περιστατικό με τη συνέντευξη, το οποίο μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι ασόβαρος και χαβαλές. Κι εκεί που περίμενα από το Γιαννακόπουλο να χοροπηδήξει, απόλυτα εξοικειωμένος με το γεγονός μου απάντησε : ''Πάλι καλά, τον προπονητή στη Μπόλτον τον βλέπουμε μιά-δυό φορές την εβδομάδα ''.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σαμαράς που τότε έπαιζε στη Σίτυ και επιβεβαίωσε ότι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, ο προπονητής είναι φευγάτος και την προπόνηση την κάνουν οι βοηθοί του. Με ρώτησε μάλιστα χαρακτηριστικά, αν έχω την ψευδαίσθηση ότι ο Φέργκιουσον πηγαίνει στις προπονήσεις και ασχολείται με το πάνω-κάτω τα χεράκια και τις διατάσεις...

Αμφότεροι στη συνέχεια, μου εξήγησαν ότι ο ρόλος του προπονητή στα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη, έχει ξεφύγει πολύ απ' αυτό που αντιλαμβανόμαστε στην Ελλάδα, με τον τύπο που θα φοράει δηλαδή μια φόρμα και θα τρέχει πίσω από τους παίκτες 2-3 ώρες την ημέρα, ακόμα και νταντεύοντάς τους. Ο προπονητής έχει ένα επιτελείο, το οποίο εφαρμόζει στην πράξη το σχεδιάγραμμα του προπονητή, χωρίς ο τελευταίος να έχει καθημερινή τριβή. Ειδικά σε περιπτώσεις τύπου σερ Αλεξ, που βρίσκεται δεκαετίες στην ίδια ομάδα με τους ίδιους ανθρώπους, τα πάντα προχωράνε με αυτόματο πιλότο και ο προπονητής έχει καθαρά επιτελικό ρόλο.

Το να γίνει η προπόνηση και το τι θα περιλαμβάνει το αναλαμβάνουν οι βοηθεί του οι οποίοι και ακολουθούν το πλάνο που έχουν πάρει, είναι άλλωστε το λιγότερο σε σχέση με το πως θα γίνει ο σχεδιασμός, που δε σταματά ποτέ και είναι πολύ πιό ουσιαστικός.

Η εύρεση πχ του Κριστιάν Ρονάλντο ή του αντικαταστάτη του, ή κάποιου άλλου φυντανιού, από τα αμέτρητα που εμφανίζονται στη Μάνστεστερ και σε πολλές ομάδες που έχουν αυτή τη φιλοσοφία λειτουργίας, είναι το βασικό ζητούμενο και πάνω σε αυτό καταναλώνουν την περισσότερη ενεργητικότητα και το χρόνο τους, οι προπονητές, ξοδεύοντας αμέτρητες ώρες στην έρευνα κάθε λεπτομέρειας.

Οπως εξήγησα και στο ξεκίνημα, η σημερινή αναφορά σκόπευε στην ενημέρωση περί πραγμάτων που αγνοούμε εδώ στην Ελλάδα και ίσως μας μοιάζουν εξωφρενικά, ενώ δεν είναι.

Σε καμμιά περίπτωση δεν επιθυμώ να εκληφθεί αυτό ως μπούσουλας-νομιμοποίησης της απουσίας του Μπόλονι. Απλώς, ας έχουμε υπ' όψιν, αυτά που συμβαίνουν κι' έξω από το μικρόκοσμό μας.

Η αλήθεια άλλωστε είναι ότι υπάρχουν διαφορές, μιά και αντί επιτελείου, στην Ελλάδα υπάρχει όλο κι όλο ένας βοηθός συνήθως, γιατί δυστυχώς δε γίνεται αλλιώς. Αρα, δε μπορεί να γίνει σύγκριση σε επίπεδο σχεδιασμού.

Αυτό όμως είναι κάτι άλλο, πόσο δε όταν μιλάμε για κάποιον προπονητή όπως ο Μπόλονι που είναι ξένος. Το κάθε πότε λείπει δεν πρέπει να είναι κάτι που μας αφορά, ειδικώς όταν δεν ξέρουμε αν όλα του τα ταξίδια και οι ώρες απουσίας, δεν είχαν σχέση με τον ΠΑΟΚ και σε ποιό βαθμό.

 Πρέπει πάντως να επισημάνουμε, ότι η πραγματικότητα που περιγράψαμε, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τις ποδοσφαιρικές συνήθειες κάθε λαού. Στη Β. Ευρώπη ειδικά συνηθίζεται περισσότερο από τις Μεσογειακές χώρες όπου λόγω ταμπεραμέντου το πράγμα λειτουργεί κάπως -και όχι εντελώς- διαφορετικά. Σημειώστε με την ευκαιρία, ότι η κουλτούρα του προπονητή Μπόλονι, έχει επιρροές κυρίως από τη Β. Ευρώπη

Οπως επίσης οφείλουμε να υπογραμμίσουμε, ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά. έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του καθενός. Ο Σάντος πχ, είναι ΜΑΝΙΑΚΟΣ με την προπόνηση. Είναι σίγουρο ότι όταν κάποια στιγμή γεράσει και βρεθεί με τη γυναίκα του σε κανά πάρκο βλέποντας παιδάκια να κλωστάνε μπάλα, θα σηκωθεί με το μπαστουνάκι και θα δίνει οδηγίες! Ο συγκεκριμένος όμως, είναι άλλη περίπτωση...