Θα το έχετε παρατηρήσει όσοι με μπανίζετε έστω και περιστασιακώς, ότι μου αρέσει να βλέπω το ποδόσφαιρο και όλα τα σπορ κυρίως με σκωπτική διάθεση
(όσον αφορά την πλευρά που έχει να κάνει με το παιγνίδι και όχι την κοινωνικό-πολιτική διάσταση, εννοείται) . Κι αυτό συμβαίνει αφενός γιατί ο χαβαλές είναι ο πιό σίγουρος τρόπος να περάσεις κάτι σοβαρό, αφετέρου την πλευρά του αθλητισμού που αφορά στην εικόνα και μόνο, δεν αξίζει να την πολυπαίρνεις στα σοβαρά. Ειδικά στις μέρες που ζούμε όπου ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, είναι εντελώς βλακώδες να χαλάς τη ζαχαρένια σου εξ' αιτίας μιάς γκέλας ή ενός άστοχου σουτ.
Υπάρχουν βεβαίως και οι εξαιρέσεις, όπως το Κυριακάτικο τρομπόνι από το λαγό, στο οποίο δε χωρούσε κανένας χαβαλές. Επειδή τις ελάχιστες φορές που αδυνατώ ν' ανακαλύψω χιουμοριστική διάσταση σε κάποιο θέμα κινδυνεύω να παρασυρθώ από την παρόρμηση της στιγμής, αποφεύγω να σχολιάζω το παραμικρό. Προτιμώ να το κάνω την επόμενη, όντας πιό ήρεμος και με πιό καθαρό μυαλό, αφού έχω πιεί το πρωινό καφεδάκι συντροφιά με 5-6 τσιγάρα για στανιάρισμα.
Για να το σοβαρέψουμε, το κενό που ένοιωθα μετά το χθεσινό 1-3, μεταφράστηκε σε ένα σχόλιο που δημοσίευσα χθες στον τοίχο μου στο face, το οποίο ήταν κενό και είχε απλώς μιά τελεία για να είναι δημοσιεύσιμο. Το τι ακολούθησε από σχόλια ''φίλων'', μπορείτε όλοι να το υποψιαστείτε. Καμμιά 150αριά σχόλια για Σαλπιγγίδη, Χαλκιά,-καλά αυτοί πάνε με όλα σαν την coca-cola- Σνάουτσνερ, Τσιρίλο, Ετό, Αρίας, Ζαγοράκη, Κοντρέρας, Βιειρίνια, Βελή, Παντελή, Σαράτση, Μπόλονι και δε συμμαζεύεται. Ο,τι περίπου γράφτηκε σε σχόλια, στους περισσότερους τοίχους, blogs, sites το χθεσινό βράδυ.
Αν έκανες μία σούμα δηλαδή, κατέληγες εύκολα στα συμπέρασμα ότι όλοι τους είναι άχρηστοι και ανίκανοι.
Η κοινή λογική λέει ότι, το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το ποτήρι γέμιζε σιγά-σιγά, μέχρι που κάποια στιγμή έφτασε στα όρια και η αλήθεια είναι ότι τα χθεσινά θύματα, ήταν στοχοποιημένα εδώ και καιρό. Απλώς τώρα δόθηκε η αφορμή για το ντου.
Ανάμεσα στα ξεφωνητά, υπήρχαν απόψεις με πολλούς υποστηρικτές, που στέκονταν στις σημαντικές απουσίες, των Γκαρσία, Ιβιτς, Λίνο.
Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω μερικές εβδομάδες, τότε που χάσαμε σχετικά εύκολα στου Καραισκάκη, θα θυμηθούμε ότι οι τρεις προαναφερθέντες ήταν παρόντες στο εν λόγω παιγνίδι και οι δύο πρώτοι συγκέντρωσαν μπόλικα πυρά για την απόδοσή τους.
Εκτός μπινελικίων ήταν ο Λίνο, ο οποίος όμως πέρσυ -που είχε δύο απανωτούς σοβαρούς τραυματισμούς- αντιμετωπιζόταν περίπου όπως σήμερα ο Χαλκιάς. Συνταξιούχο τον ανέβαζαν και κατηγορούσαν τη διοίκηση που του ανανέωσε το συμβόλαιο!
Τώρα που το θυμήθηκα, στο παιγνίδι με το γαύρο κατακρίθηκε έντονα και ο Κλάους για τη μηδαμινή συνεισφορά του στο επιθετικό κομμάτι, παίκτης που προκαλούσε γκρίνια από την εξέδρα, όταν καθόταν στον πάγκο για να παίζει ο Μουσλίμοβιτς ή παλιότερα ο Αναστασάκος.
Ενας από τους υπεύθυνους της ήττας στον Πειραιά θεωρήθηκε ο Κρέσιτς, ο οποίος μνημονευόταν χθες...
Επανερχόμενος στο Λίνο, μία από τις απόψεις που διατυπώθηκαν ήταν ότι δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει ρεζέρβα του και να εκτίθεται ο Σνάουτσνερ. Σωστό κι' αυτό, μόνο που πέρσυ γκρινιάζαμε για το Σαβίνι επειδή έπαιρνε πολλά! Και μιλάμε για έναν παίκτη, που όποτε κλήθηκε, ήταν τουλάχιστον υποφερτός.
Αν αρχίσω να παραθέτω ακόμα και πρόσφατες περιπτώσεις όπου αναδείχτηκε η ΠΑΟΚστήδικη παράνοια, θα χαθεί το μέτρημα
Μήπως θυμάμαι λάθος, ότι πέρσυ έτρωγε μπινελίκα ο Χάβος επειδή κρατούσε στον πάγκο τον Αρίας, τον οποίον έχουμε βγάλει ήδη άχρηστο?
Μήπως αμφιβάλετε ότι αν χθες στη θέση του Μπόλονι ήταν ο Χάβος, θα ήταν θαμμένος κάτω από το χλοοτάπητα της Τούμπας?
Μήπως δεν ήταν ΠΑΟΚτσήδες αυτοί που ξεφώνιζαν το Σάντος επειδή δεν χρησιμοποιούσε τον Κουτσιανικούλη, που βρίζαμε στα τελευταία επειδή δεν έβγαλε τα 2εκ που κόστισε?
Η μήπως δεν αποθεώναμε το Σάντος, τον οποίον στολίζαμε για μια τριετία...
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αυτό που έχουμε δε μας κάνει, κι' όταν το αλλάζουμε με κάτι καινούργιο μας βρωμάει και ζητάμε κάτι με τις προδιαγραφές που είχαμε, αλλά απορρίψαμε, γιατί μας χαλούσε.
Οσα προαναφέραμε, δεν αμφισβητούν τη διαπίστωση, ότι η ομάδα δεν πείθει. Αν εξαιρέσουμε 2-3 παιγνίδια από τα 15 που έδωσε φέτος, στα υπόλοιπα η ομάδα ήταν λίγο έως πολύ χάλια.Αν αναζητάτε τους λόγους, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δε θα τους βρείτε στις άναρθρες-απερίσκεπτες κραυγές παρόρμησης που ακούστηκαν το βράδυ της Κυριακής, αλλά και κάθε βραδιά άτυχου αποτελέσματος.
Οπως επίσης, και τους λόγους μιας καλής πορείας, ψάξτε τους μακριά από τα στιγμιαία διθυραμβικά σχόλια μετά από επιτυχίες.
Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι και ο ΠΑΟΚ πάει στραβά αλλά κι' εμείς στραβά αρμενίζουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου