Τη θέση του ανέλαβε ο Ζήσης Βρύζας που επίσης αποτελούσε τον εκλεκτό του κόσμου. Ο τελευταίος υπάρχει ακόμα, αν και χρειάστηκε θεαματικά λιγότερο χρόνο για να απομυθοποιηθεί.
Μετά από κάμποσα χρόνια διοικήσεων πρωτοδικείου από διαχειριστές, όλοι, έβλεπαν ως μοναδική λύση μια πιο τεχνοκρατική λειτουργία της ΠΑΕ με την απαραίτητη εισροή κεφαλαίων από κάποιον μεγαλοεπενδυτή.
Ο κόσμος τα είχε δοκιμάσει όλα άλλωστε, ιδιοκτήτες αμφιβόλου προέλευσης (Μπάτμαν-Γου, που σημειωτέον είχε υποδεχτεί ως Μεσσίες, ειδικά τον πρώτο), δικά του παιδιά (Ζαγόρ-Βρύζα), είχε απογοητευτεί όμως από όλους, σε σημείο να μνημονεύει το αείμνηστο Παντελάκη, που κατά μια... διαβολική σύμπτωση είχε αποχωρήσει από την Τούμπα, υπό τις αποδοκιμασίες του κόσμου.
Παρά το προβληματικό παρελθόν λοιπόν, παρά τις καταγραφές της ιστορίας που έδειχναν ότι ο κόσμος έδιωχνε με κλωτσιές αυτόν που ο ίδιος έφερνε πάνω στις πλάτες του για να αλλάξει την ιστορία , ο καλός Θεούλης για μια ακόμη φορά, έκανε το χατήρι στον κόσμο, προσφέροντάς του εκείνο που επιθυμούσε. Έναν επενδυτή με χρήμα, που θα αποτελούσε εγγύηση για την ομαλή λειτουργία της εταιρίας και μάλιστα σε τεχνοκρατικά πλαίσια Αυτό ακριβώς που έλειπε δηλαδή, σύμφωνα με τους ειδήμονες...
Με την πάροδο του χρόνου άρχισαν οι πρώτες μουρμούρες, οι οποίες κορυφώθηκαν στον αγώνα με την Αλκμααρ, με την αναβίωση του διαχρονικού συνθήματος για τους δίδυμους γενετικούς αδένες του προέδρου..
Σταχυολογώντας αυτά που ''χαλάνε'' τον κόσμο:
Ο Ιβάν μιλάει πολύ...
Ο Ιβάν σηκώνει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών...
Φέρνουμε στην ομάδα τα απομεινάρια του λαγού...
Το γραφείο τύπου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ στελεχώνεται από βαζελοχάνουμα...
Ο Ιβάν απαξιώνει τους οργανωμένους...
Η ομάδα συμπεριφέρεται με πούστικο τρόπο στη σημαία της, τον Πάμπλο Γκαρσία...
Και πολλά ακόμα παρεμφερή ή μη...
Όσον αφορά τα υπόλοιπα, εντάσσονται στο πλαίσιο της τεχνοκρατικής λειτουργίας της ομάδας.
Σε όσους δεν πολυαρέσει η συνεργασία με Τζιόληδες, Νίνηδες, Τζαβέλλες και Κατσουράνηδες, ας έχουν κατά νου πως η επιλογή διεθνών που θα φέρουν πίσω ένα ποσοστό των χρημάτων του συμβολαίου τους μέσω της αποζημίωσης που θα εισπραχθεί από τις συμμετοχές τους στις διεθνείς διοργανώσεις με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, είναι ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ επιλογή της διοίκησης. Όχι του Σαββίδη εννοείται, αλλά των ανθρώπων που επέλεξε και οι οποίοι, ως γνήσιοι τεχνοκράτες, θέλουν να φέρουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στον τομέα τους.
Μπορεί να σας χαλάει, μπορεί να είναι εκτός κάθε ποδοσφαιρικής λογικής, είναι όμως απολύτως τεχνοκρατικό.
Και λυπάμαι που το θυμίζω, αλλά αυτό ζητούσε ο κόσμος και οι παπαρολόγοι των ερτζιανών...
Το ίδιο ισχύει για την περίπτωση των οργανωμένων!
''Ποιοι είστε κύριοι'' είναι η στυγνή-τεχνοκρατική οπτική και αντίληψη του κινήματος των οργανωμένων. ''Όταν μπορέσει ο κύριος Σαββίδης, θα του πούμε να σας συναντήσει'' Σε ποια εταιρία άλλωστε, ο πελάτης-καταναλωτής, βλέπει τον ιδιοκτήτη όποτε του καπνίσει? Όταν βρει χρόνο ο τελευταίος, βλέπουμε...
Βλέπετε, αυτοί που κάποτε τους άνοιγαν την πόρτα για να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους, κυνηγήθηκαν. Και η πάσης φύσεως συμπαράσταση, γύρισε μπούμερανγκ και μάλιστα λασπωμένο...
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ιυπόθεση Γκαρσία. Στον ΠΑΟΚ των τεχνοκρατών, ο Πάμπλο είναι ένας αριθμός, όπως κάποτε οι μετανάστες στις Γερμανικές φάμπρικες. Αν δεν μπορεί, μένει στο περιθώριο, δε μας ενδιαφέρει το παρελθόν, η προσφορά, τα στοιχεία του χαρακτήρα του που λείπουν από την ομάδα. Αυτό σημαίνει τεχνοκρατική αντίληψη των πραγμάτων! Δεν είναι τυχαίο πως οι γραβατάκηδες της τρόικας, που κάθε τρεις και λίγο ζητούν πετσόκομα μισθών και συντάξεων, αδιαφορώντας πως πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ψυχές, αποκαλούνται τεχνοκράτες.
Ενδεικτικό είναι κι αυτό που παρατήρησα χθες και αφορά το γραφείο τύπου της ΠΑΕ. Ακόμα κι' αν για ευνόητους λόγους δε σχολίασα ποτέ όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς, μου έκανε τεράστια εντύπωση πως το βράδυ της Πέμπτης, πριν καλά-καλά που λέει ο λόγος, σφυρίξει τη λήξη ο διαιτητής, στην επίσημη σελίδα της ομάδας στο facebook είχε ανέβει κείμενο με τους πιθανούς αντιπάλους στην κλήρωση των 32. Από επαγγελματικής-τεχνοκρατικής άποψης, η αμεσότητα της ανταπόκριση ήταν άξια συγχαρητηρίων, αλλά μου έκανε τέτοια εντύπωση που σκέφτηκα:
''Ρε π@@στη μου, έχουμε φάει τέτοια ξενέρα, λίγο ΠΑΟΚ αν νιώθεις, μέχρι να συνέλθεις απ' την κατραπακιά, να κάνεις και δυο απανωτά τσιγάρα για να επανέλθουν οι ορμόνες στο κανονικό, απαιτείται χρόνος! Πότε πρόλαβαν να ξεπεράσουν το σοκ, να φτιάξουν τη λίστα και να ανεβάσουν την ανάρτηση''?
Ρητορικό το ερώτημα, αφού είναι ξεκάθαρο η έννοια του σοκ, δε συνάδει με μια τεχνοκρατική λειτουργία. Σε αυτόν τον ΠΑΟΚ μπορεί να υπάρχει χρήμα και οργάνωση, απουσιάζει όμως το συναίσθημα, κάτι που αποτυπώνεται και στον αγωνιστικό χώρο. Γι' αυτό ο κόσμος δεν καυλώνει με αυτό που βλέπει, τρώγεται με τα ρούχα του και ξεσπάει πότε με συνθήματα και πότε με πιο ακραίες συμπεριφορές...
Ακόμα κι' αν οι προσεγγίσεις μου είναι άστοχες και το δίκιο είναι 100% με την πλευρά εκείνων που διαμαρτύρονται κατά δικαίων και αδίκων , λυπάμαι που το λέω, αλλά ουδέποτε ζητήσαμε από το Θεό λιγομίλητους ιδιοκτήτες, παράγοντες συναίσθημα και ΠΑΟΚτσήδικη σκέψη, ανθρώπους που εκτιμούν τις σημαίες, που σέβονται τον κόσμο κτλ . Λεφτά και τεχνοκρατικό τρόπο λειτουργίας ζητήσαμε, οπότε και στην περίπτωσή μας ισχύει το ''με την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται''...
ΥΓ. Η τεχνοκρατική αντίληψη των πραγμάτων, δεν είναι κάτι απαγορευτικό. Όταν διαπιστώσει ο Ιβάν πως το έργο δεν του βγαίνει, θα αλλάξει αναγκαστικά ρότα, διότι ο στόχος του δεν απέχει από εκείνο που ονειρευόμαστε. Το θέμα είναι ότι εμείς, που υποτίθεται πως έχουμε συναίσθημα, συνεχίζουμε την ίδια αυτοκαταστροφική βιόλα απαξίωσης των πάντων με φωνασκίες και άναρθρες κραυγές, που συνηθίσαμε τόσα χρόνια...
Λυπάμαι που το λέω, αλλά όταν κάθε φορά η λαική επιθυμία γίνεται πράξη και η αυλαία πέφτει με το σύνθημα για τα @ρχίδια του προέδρου, η λογική αλλά και η στατιστική λένε πως είναι απίθανο να μην έχει @ρχίδια, ούτε ένας από εκείνους που πέρασαν τις τελευταίες 10ετίες.
Μάλλον εκείνο που λείπει είναι το μυαλό και η γνώση, από εκείνους που κάνουν τις παραγγελίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου