Αποχή με τη γριά στο Κύπελλο!

Τα παλιά χρόνια, τότε που στο τιμόνι του γηραιού ήταν ο αείμνηστος Πέτρος Θεοδωρίδης, ο αγώνας της ομάδας του με τον ΠΑΟΚ στο Καυταντζόγριο, ισοδυναμούσε για εκείνον με τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Το αραιοκατοικημένο γήπεδο που παραδοσιακά φιλοξενούσε την ομάδα του, γέμιζε από κόσμο και ως εκ' τούτου και τα ταμεία της εταιρίας του.
Ο συγχωρεμένος μάλιστα έβλεπε τόσο μπροστά, που όταν γινόταν η κλήρωση του πρωταθλήματος παρακαλούσε ο αγώνας αυτός να μην απέχει χρονικά και πολύ από το παιγνίδι γαύρου-ΠΑΟΚ όπου ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα γίνει κάποια στραβή, με αποτέλεσμα οι ΠΑΟΚτσήδες να βρουν την ευκαιρία για αντίποινα στον επόμενο αγώνα του στην πόλη.
Μην το γελάτε, κάποτε ο ΠΑΟΚ είχε τιμωρηθεί για επεισόδια των οπαδών του σε αγώνα γριάς-γαύρου!!!.
Για να μην τα πολυλογούμε, τις εποχές του Θεοδωρίδη ο λαός του ΠΑΟΚ ήταν ευπρόσδεκτος στο Καυταντζόγλειο, όχι επειδή μας αγαπούσε βεβαίως, αλλά επειδή είχε ανάγκη τα λεφτά μας...

Τα χρόνια πέρασαν, ο Θεοδωρίδης έφυγε κυνηγημένος και ενώ η ανταλλαγή εισιτηρίων είχε εξελιχθεί σε θεσμό, εκμεταλλευόμενοι την αλλαγή του νόμου που καθιστούσε υποχρεωτική την παραχώρηση εισιτηρίων στον φιλοξενούμενο, οι οπαδοί της γριάς απαγόρευαν στον εκάστοτε πρόεδρό τους να μας δίνει εισιτήρια, ακόμα και σε εποχές που ψωμολυσσούσαν και είχαν ανάγκη και το παραμικρό ευρώ.

Λίγοι θυμούνται πως τη χρονιά του κλεμμένου πρωταθλήματος από το Σπάθα στην άλλη γειτονιά της πόλης, μερικές αγωνιστικές πριν, αγωνιζόμασταν με τη γριά στο Καυταντζόγριο και η δίψα του λαού μας να καταλάβει το γήπεδο ήταν δεδομένη. Οι γριές δεν άνοιξαν ούτε τα εκδοτήρια και έπαιξαν με περίσσιο φανατισμό,.
γλυτώνοντας την αποβολή του Γιάκομπ για εν ψυχρώ αγκωνιά του στο Βιτόλο (που λίγο μετά αποβλήθηκε ορθώς).
Κατά σύμπτωση, διαιτητής ήταν πάλι ο Σπάθας...
Ουδείς γνωρίζει πως θα είχε εξελιχθεί εκείνο το παιγνίδι, με την παρουσία οπαδών μας στο γήπεδο! Ίσως η ιστορία να είχε γραφτεί διαφορετικά.
Το θέμα είναι ότι η τύχη τα έφερε έτσι, ώστε η γριά να είναι αντίπαλός μας στην επόμενη φάση του κυπέλλου, σε μια εποχή που καταρρέει από κάθε άποψη.
Θεωρώ πως για τους λόγους που προανέφερα, είναι προφανές πως κανένας ΠΑΟΚτσής δεν πρέπει να πατήσει στο γήπεδό τους, ούτε από περιέργεια.
Αν και βάζω στοίχημα πως τώρα που έχουν το αβγό στον πισινό δε θα θέσουν θέμα μη παραχώρησης εισιτηρίων, είναι αργά για δάκρυα, είναι ευκαιρία να κάνουμε αυτό που οι ίδιοι επιθυμούσαν επί σειρά ετών!
Να μην πατήσουμε το πόδι μας στο γήπεδο που τους φιλοξενεί.
Όταν εμείς ζητούσαμε να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο,  μας αντιμετώπιζαν χειρότερα και από γαυροβάζελους (που σημειώστε πως ήταν ανέκαθεν ευπρόσδεκτοι στο Καυταντζόγριο), τώρα που μας έχουν αυτοί και θέλουν τα λεφτά μας, ας πάρουν τα ριπαπά μας...