Εξ' αρχής ξεκαθαρίζουμε πως δεν έχουμε δικαίωμα να χαιρόμαστε ούτε να πανηγυρίζουμε για την προφυλάκιση ενός ανθρώπου, από ανθρωπιστικής πλευράς. Η στέρηση του υπέρτατου αγαθού της ελευθερίας, είναι ότι πιο επώδυνο μπορεί να υποστεί ένας άνθρωπος.
Για τον ΠΑΟΚ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, αφού ο Σαχπατζίδης τον κρατούσε δέσμιο στην προσπάθειά του να εξυπηρετήσει προσωπικούς σκοπούς. Πολλοί το υποψιάζονταν από την πρώτη μέρα της εμπλοκής του -τότε με εκείνον τον απίθανο Φλωρίδη- με την σύλληψή του επιβεβαιώθηκαν όλοι πως μοναδικός ο λόγος της εμπλοκής του ήταν η χρησιμοποίηση της ομάδας ως ασπίδα, ώστε να αποφύγει αυτό που τελικά του συνέβη.
Θα μπορούσε κάποιος να σταθεί στο 1εκ που έβαλε, ποσό που ωστόσο ωχριά στην μπουρδελοποίηση του ΠΑΟΚ εξ' αιτίας των πρακτικών που ακολούθησε.
Δεν έχει καμμία αξία να θυμηθούμε τις πρακτικές αυτές.
Περιττό να τονίσουμε πως σε περίπτωση που ο Σάχπα κυκλοφορούσε ακόμα ελέυθερος, θα έψαχνε τρόπους να αποτρέψει την επένδυση. Το αποτέλεσμα είναι άγνωστο, είναι δεδομένο πάντως ο ο δρόμος για τον Ιβάν δε θα ήταν τόσο εύκολος, αφού, ακόμα κι' αν δεν κατάφερναν να τον αποτρέψουν, σίγουρα θα του έβαζαν εμπόδια. Δεν αποκλείεται μάλιστα να τον ανάγκαζαν να αποσύρει το ενδιαφέρον του.
Ευτυχώς τίποτα από τα παραπάνω δε συνέβη, αφού ένα μήνα μετά ο Σάχπα συνελήθφη και απήλλαξε τον ΠΑΟΚ από την παρουσία του.
Όσο περίεργο κι' αν ακούγεται λοιπόν, η 10η Αυγούστου μέρα που ο Ιβάν Σαββίδης έδωσε τα χέρια με τον ΑΣ, δε ήταν η μόνη ιστορική των τελευταίων ετών. Η 11 Απριλίου πρέπει να θεωρείται εξίσου ιστορική, και να καθιερωθεί ως ημέρα Ανάστασης του ΠΑΟΚ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου