Ο Δώνης, ο Κατσούρ και η Απαγόρευση Δηλώσεων.

Η απόφαση να απαγορευτούν οι δηλώσεις στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ, ακούστηκε κάπως περίεργα.
Αν δε με απατά η μνήμη μου, από την εποχή του Βουλινού είχα να ακούσω κάτι παρόμοιο. Ισως να συνέβη κάτι ανάλογο και ενδιάμεσα, αλλά ήταν μάλλον παροδικό και δεν έλαβε τις διαστάσεις που πήρε η τελευταία απαγόρευση.

Την εποχή εκείνη μάλιστα, η απαγόρευση ήταν σχεδόν διαχρονική και μεταξύ σοβαρού κι' αστείου λέγαμε, πως στην 7ετία του εκλιπόντως υπήρξαν παίκτες που πέρασαν από τον ΠΑΟΚ χωρίς να ακούσουμε ποτέ τη χροιά της φωνής τους, χωρίς να δούμε ποτέ ένα κοντινό πλάνο τους.
Το θέμα βεβαίως δεν είναι η καθ' αυτή απαγόρευση, αλλά οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται.

Την εποχή του εικονιζόμενου λοιπόν, ο λόγος ήταν εμφανής. Η κόντρα του με τα ΜΜΕ της εποχής -που ήταν μετρημένα στα δάχτυλά του ενός χεριού άλλωστε- τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή, αφού νόμιζε ότι θα εκδικηθεί τους δημοσιογράφους και θα τους κόψει το φωμάκι. Οχι και εντελώς άδικα, αφού εκτός από το δικαιολογημένο ξεφωνητό, υπήρχαν και περιπτώσεις τύπου Γρήγορου που έβαζαν φυτίλια σε αφελείς τύπου Μαγκντί και τους ξεσήκωναν εναντίον του προέδρου.
Σήμερα δε συντρέχουν τέτοιοι λόγοι και το ερώτημα παραμένει:
Ποιός ο λόγος για να αποφασιστεί η απαγόρευση των δηλώσεων?.
Η αλήθεια είναι πως κάνοντας ένα γρήγορο zapping στα sites διαπίστωσα ότι υπήρξαν κάποιοι που το χάρηκαν και σχολιάσαν θετικά με απόψεις του τύπου ''άντε μπράβο, βουλώστε το και παίξτε μπάλα μη σας πάρει ο διάολος''...
Συμπαθάτε με αλλά δεν έχω διαπιστώσει περιπτώσεις παικτών του ΠΑΟΚ που κάνουν κατάχρηση δηλώσεων, που έχουν το μυαλό τους στη λεζάντα ή έχουν γίνει μαιντανοί.
Οι παίκτες του ΠΑΟΚ λένε τα τυπικά πριν και μετά τους αγώνες, άντε να δώσουν -σπανίως- κάποια μεγάλη συνέντευξη σε κανά ραδιοφώνο, εφημερίδα ή site! Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις πάντως, δε θυμάμαι να εξέθεσαν είτε τους εαυτούς τους είτε την ομάδα με τα λεγόμενα τους, κάτι που δε θα μπορούσε να συμβεί ούτως ή άλλως όταν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων είναι ως επί το πλείστον ξύλινες.
Το πρόβλημα λοιπόν που εντοπίζεται?
Στο ότι θα βγει ο Χ-Ψ παίκτης και θα πει ''όνειρό μου ένας τίτλος με τον ΠΑΟΚ'' ή ''στόχος μας είναι οι τρεις βαθμοί, με τη βοήθεια του κόσμου πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε''?
Δηλώσεις αυτού του τύπου ξεχνιούται στο επόμενο δευτερόλεπτο, αφήστε που αμφιβάλλω σοβαρά αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που κάθονται να τις διαβάσουν.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν, πως η απόφαση αυτή δεν προέκυψε για να προστατεύσει τον ΠΑΟΚ από κάποιον αντίπαλο του βρίσκεται εκτός της ομάδος, αλλά για κάτι που αφορά την εσωτερική λειτουργία της.
Ας μην ξεχνάμε πως το θέμα Γκαρσία άρχισε να λαμβάνει διαστάσεις μετά από δηλώσεις του Ουρουγουανού στον επαναληπτικό με την Καλλιθέα.
Μην θεωρείτε τυχαίο επίσης, πως η απόφαση ελήφθη έπειτα από δηλώσεις του Κατσουράνη που ήταν μεν αόριστες, αλλά μπορεί να συνδυαστούν άνετα με τις αντίστοιχες του Δώνη ότι ο Κατσουράνης αποκτήθηκε για αμυντικός.
Κι αν αυτό αποτελεί αναμφισβήτητο δικαίωμα του κάθε προπονητή, επιτρέψτε μου να θεωρήσω ως άκρως υποτιμητική τη συνέχεια των δηλώσεων, όταν άφησε να εννοηθεί ότι ο Κατσουράνης δε γνωρίζει τακτικά μια θέση στην οποία αγωνίστηκε τόσο στον Παναθηναικό, όσο και στην Εθνική ομάδα.
Καλώς ή κακώς, το συνεχές ανακάτεμα της τράπουλας και η απουσία τακτικής -που είναι ολοφάνερη στον ΠΑΟΚ του Δώνη- ταλαιπωρεί αλλά και εκθέτει κατά πρώτο λόγο τους παίκτες, διότι αυτοί φαίνονται στο γήπεδο.
Αν ένας παίκτης κάνει μια γκέλα ή έχει κακή απόδοση γιατί αγωνίζεται σε λάθος θέση ή επειδή οι εντολές του προπονητή είναι για γέλια, εκείνος που θα εκτεθεί πρώτος είναι ο παίκτης, μια και εκείνο που θα μείνει χαραγμένο στο μυαλό του κόσμου θα είναι η γκέλα ή η κακή απόδοσή του.
Λίγοι θα καταλάβουν πως αυτό είναι προιόν της ανεπάρκειας του προπονητή -πόσοι άλλωστε γνωρίζουμε από προπονητική?- και για να το εμπεδώσουμε θα πρέπει να περάει χρόνος.
Ο παίκτης όμως θα το καταλάβει με τη μια, ειδικά όταν μιλάμε για ποδοσφαιριστές όπως ο Κατσουράνης, ο Γκαρσία, ο Σάλπι κλπ, με τεράστια εμπειρία και παραστάσεις.
Το να απαγορεύεις λοιπόν τις δηλώσεις για να αποφύγεις παρόμοιες αντιδράσεις ή και εκρήξεις, είναι ουτοπικό.

To πρόβλημα δεν είναι το αν και πως εξωτερικεύονται οι εκρήξεις αλλά το γιατί προκύπτουν αφενός και πως θα αποφευχθούν αφετέρου.
Απαξ και το νερό στην κατσαρόλα αρχίσει να βράζει, δεν κερδίζεις τίποτα σκεπάζοντας  με το καπάκι!
Ισα-ίσα που κάποια στιγμή ο ατμός θα το πετάξει μακριά, με ακόμα χειρότερες συνέπειες.
..