To πως παίζεται το παιγνίδι με τη διαιτησία εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα, είναι γνωστό.Στην πργαματικότητα, ουδείς περιμένει να παρακολουθήσει αγώνες για να διαποστώσει ποιός ελέγχει τη διαιτησία αλλά και το σημείο αυτοεξευτελισμού που μπορεί να φτάσει ένας διαιτητής για να ικανοποιήσει τον εντολοδόχο του.
Οπως είναι γνωστό, όλο το παιγνίδι παίζεται στην ΕΠΟ. Μια ομοσπονδία που θεωρητικά δεν έχει σχέση με τη διοργάνωση της Superleague, αφού υπό τον αιγίδα της βρίσκονται οι χαμηλότερες κατηγορίες, τα τοπικά πρωταθλήματα και η Εθνικές ομάδες, απασχολεί έντονα όλες τις ομάδες (και ειδικά αυτές των νταβατζίδων) σε κάθε προεκλογική περίοδο, μια και μέσα στις αρμοδιότητές της είκαι και ο έλεγχος του χώρου της διαιτησίας.
Αν γυρίσετε το χρόνο πίσω άλλωστε, θα δείτε ότι παρά τα χρήματα που ξόδευε ο Κόκκαλης τα πρώτα χρόνια, αυτά έπιασαν τόπο μόλις πήρε τον έλεγχο της ΕΠΟ στις εκλογές της Αλεξανδρούπολης, κρατώντας τα ηνία με βασικό συνεργάτη το Βασίλη Γκαγκάτση...
Οταν ισχυροποιήθηκε το αντίπαλο μπλόκ με την εμφάνιση Βγενόπουλου, Πατέρα κλπ, το πρώτο που κατάφεραν ήταν να ανατρέψουν το Γκαγκάτση και να προωθίσουν το δικό τους Πιλάβιο.
Τα αποτελέσματα γνωστά, ήταν η χρονιά Σπάθα, τότε που μέχρι και η ρουλοφιλιππινέζα απολάμβανε απίστευτης αβάντας με τις πλάτες του κουμπάρου Κόντη
Την επομενη χρονιά που το εγχείρημα του πολυμετοχικού άρχισε να καταρρέει, ο ορφανός από προστάτη Σοφοκλής, έγινε έρμαιο στις διαθέσεις του χοντροβαγγέλα, αφού δεν υπήρχε αντίπαλο δέος.
Στις τελευταίες εκλογές, ο διάδοχος του Πιλάβιου ήταν εκείνος που ως πρόεδρος της ΚΕΔ έκανε ΟΛΑ τα χατήρια του γαύρου, καρατομώντας διαιτητές που τολμούσαν να κάνουν το παραμικρό λάθος σε βάρος του γαύρου. Ηταν αυτός που εξαφάνισε από προσώπου γης τον Κωνσταντινέα για ένα πέναλτυ που δεν έδωσε υπέρ του Τοροσίδη, ήταν ο ίδιος που έβγαλε στην απ' έξω το Βασσάρα επειδή δεν τον ήθελαν οι Πειραιώτες.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα λοιπόν, είναι το αυτονόητο, το αναμενόμενο.
Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ έδωσε εξετάσεις στο αφεντικό του πέρασε με άριστα και απλώς ανταποδίδει με τον καλύτερο τρόπο, την αλλαξοκωλιά!
Προς τί η γκρίνια για το σημερινό του Βοσκάκη -που σφύριξε και στο Βέροια-γαύρος θυμίζω-, το αυριανό με κάποιον άλλον πρωταγωνιστή?
Ο gay έχει την καλύτερη ομάδα, αλλά είναι δεδομένο πως όπου νοιώσει ότι η κακιά στιγμή ή οι νόμοι του ποδοσφαίρου θα απειλήσουν όχι μόνο την κυριαρχία του αλλά ακόμα και την αρρωστημένη φιλοδοξία του να κατακτήσει τον τίτλο αήττητος ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο επιθυμήσουν οι άπληστοι εγκέφαλοι του λιμανιού, θα υπάρχει π'αντα στην καβάτζα κάποιος Βοσκάκης.
Για ποιό λόγο λοιπόν σκούζουμε και φωνάζουμε?
Στις πρόσφατες εκλογές της Ομοσπονδίας, αντίπαλος του Σαρρή ήταν ο Γκαγκάτσης, δεν άκουσα κάποιον δημοσιογράφο-οπαδό της ομάδας όμως να ξεφωνίζει το Σαρρή από το Χίο. Αντιθέτως το ξεφωνητό στο δεύτερο έχει γίνει κάτι σαν θεσμός πλέον, οπότε οι υπόλοιπου αλωνίζουν ελεύθερα κι' εμείς είτε στρουθοκαμηλίζουμε είτε τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κράξε ρε φίλε το Γκαγκάτση όσο θές, κράξε και τον Σαρρή όμως. Δε γίνεται να ξεσκίζεις τον πρώτο που ανεξαρτήτως διαδρομής κατέβαινε ανεξάρτητος και να μην ασχολείσαι καθόλου με το δεύτερο που είχε εμφανώς τη στήριξη ολόκληρου του συστήματος διαπλοκής.
Οταν τον έναν τον σταυρώνεις και ο άλλος περνάει απαρατήρητος, καλά να πάθεις.
Είναι αργά για δάκρυα...
ΥΓ. Είχε πει στο Βελλίδειο ο Ιβάν, ότι ακόμα και η Μπαρτσελόνα θα έβγαινε δεύτερη στην Ελλάδα. Επειτα από ένα ακόμα μάθημα σήμερα, ας μας ενημερώσουν οι ξερόλες πως θα παλέψουμε με τους Βοσκάκηδες, αν και όταν φτάσουμε στο σημείο να διεκδικήσουμε και παικτικώς τον τίτλο...
Οπως είναι γνωστό, όλο το παιγνίδι παίζεται στην ΕΠΟ. Μια ομοσπονδία που θεωρητικά δεν έχει σχέση με τη διοργάνωση της Superleague, αφού υπό τον αιγίδα της βρίσκονται οι χαμηλότερες κατηγορίες, τα τοπικά πρωταθλήματα και η Εθνικές ομάδες, απασχολεί έντονα όλες τις ομάδες (και ειδικά αυτές των νταβατζίδων) σε κάθε προεκλογική περίοδο, μια και μέσα στις αρμοδιότητές της είκαι και ο έλεγχος του χώρου της διαιτησίας.
Αν γυρίσετε το χρόνο πίσω άλλωστε, θα δείτε ότι παρά τα χρήματα που ξόδευε ο Κόκκαλης τα πρώτα χρόνια, αυτά έπιασαν τόπο μόλις πήρε τον έλεγχο της ΕΠΟ στις εκλογές της Αλεξανδρούπολης, κρατώντας τα ηνία με βασικό συνεργάτη το Βασίλη Γκαγκάτση...
Οταν ισχυροποιήθηκε το αντίπαλο μπλόκ με την εμφάνιση Βγενόπουλου, Πατέρα κλπ, το πρώτο που κατάφεραν ήταν να ανατρέψουν το Γκαγκάτση και να προωθίσουν το δικό τους Πιλάβιο.
Τα αποτελέσματα γνωστά, ήταν η χρονιά Σπάθα, τότε που μέχρι και η ρουλοφιλιππινέζα απολάμβανε απίστευτης αβάντας με τις πλάτες του κουμπάρου Κόντη
Την επομενη χρονιά που το εγχείρημα του πολυμετοχικού άρχισε να καταρρέει, ο ορφανός από προστάτη Σοφοκλής, έγινε έρμαιο στις διαθέσεις του χοντροβαγγέλα, αφού δεν υπήρχε αντίπαλο δέος.
Στις τελευταίες εκλογές, ο διάδοχος του Πιλάβιου ήταν εκείνος που ως πρόεδρος της ΚΕΔ έκανε ΟΛΑ τα χατήρια του γαύρου, καρατομώντας διαιτητές που τολμούσαν να κάνουν το παραμικρό λάθος σε βάρος του γαύρου. Ηταν αυτός που εξαφάνισε από προσώπου γης τον Κωνσταντινέα για ένα πέναλτυ που δεν έδωσε υπέρ του Τοροσίδη, ήταν ο ίδιος που έβγαλε στην απ' έξω το Βασσάρα επειδή δεν τον ήθελαν οι Πειραιώτες.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα λοιπόν, είναι το αυτονόητο, το αναμενόμενο.
Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ έδωσε εξετάσεις στο αφεντικό του πέρασε με άριστα και απλώς ανταποδίδει με τον καλύτερο τρόπο, την αλλαξοκωλιά!
Προς τί η γκρίνια για το σημερινό του Βοσκάκη -που σφύριξε και στο Βέροια-γαύρος θυμίζω-, το αυριανό με κάποιον άλλον πρωταγωνιστή?
Ο gay έχει την καλύτερη ομάδα, αλλά είναι δεδομένο πως όπου νοιώσει ότι η κακιά στιγμή ή οι νόμοι του ποδοσφαίρου θα απειλήσουν όχι μόνο την κυριαρχία του αλλά ακόμα και την αρρωστημένη φιλοδοξία του να κατακτήσει τον τίτλο αήττητος ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο επιθυμήσουν οι άπληστοι εγκέφαλοι του λιμανιού, θα υπάρχει π'αντα στην καβάτζα κάποιος Βοσκάκης.
Για ποιό λόγο λοιπόν σκούζουμε και φωνάζουμε?
Στις πρόσφατες εκλογές της Ομοσπονδίας, αντίπαλος του Σαρρή ήταν ο Γκαγκάτσης, δεν άκουσα κάποιον δημοσιογράφο-οπαδό της ομάδας όμως να ξεφωνίζει το Σαρρή από το Χίο. Αντιθέτως το ξεφωνητό στο δεύτερο έχει γίνει κάτι σαν θεσμός πλέον, οπότε οι υπόλοιπου αλωνίζουν ελεύθερα κι' εμείς είτε στρουθοκαμηλίζουμε είτε τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κράξε ρε φίλε το Γκαγκάτση όσο θές, κράξε και τον Σαρρή όμως. Δε γίνεται να ξεσκίζεις τον πρώτο που ανεξαρτήτως διαδρομής κατέβαινε ανεξάρτητος και να μην ασχολείσαι καθόλου με το δεύτερο που είχε εμφανώς τη στήριξη ολόκληρου του συστήματος διαπλοκής.
Οταν τον έναν τον σταυρώνεις και ο άλλος περνάει απαρατήρητος, καλά να πάθεις.
Είναι αργά για δάκρυα...
ΥΓ. Είχε πει στο Βελλίδειο ο Ιβάν, ότι ακόμα και η Μπαρτσελόνα θα έβγαινε δεύτερη στην Ελλάδα. Επειτα από ένα ακόμα μάθημα σήμερα, ας μας ενημερώσουν οι ξερόλες πως θα παλέψουμε με τους Βοσκάκηδες, αν και όταν φτάσουμε στο σημείο να διεκδικήσουμε και παικτικώς τον τίτλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου