Από τον Γκαγκάτση, ως τον Τοροσίδη...

Αν υπάρχει κάτι που με συνδέει με το Βασίλη Γκαγκάτση, είναι ότι την περίοδο που άρχισα να κάνω ραδιόφωνο άγνωστος μεταξύ αγνώστων, εκείνος ξεκινούσε την παραγονντική του καριέρα ως νομικός σύμβουλος του ΠΑΟΚ στην εποχή Βουλινού.
Ηταν τότε που η Mediaκή καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης
περιοριζόταν στα στενά -σε σχέση με το σήμερα- πλαίσια δύο-τριών ωριαίων αθλητικών εκπομπών στα ερτζιανά και μιάς αθλητικής εφημερίδας. Ο Γκάγκα λοιπόν, ήταν από τους ανθρώπους που χαιρόσουν να κάνεις συνέντευξη, όντας εξαιρετικός συνομιλητής και γνώστης των πραγμάτων, εύστροφος, μαχητής, τσαμπουκάς και ασυμβίβαστος.
Σα να τον ακούω τώρα, να κατακεραυνώνει το σύστημα και να τα βάζει με το κατεστημένο και το παρασκήνιο του Ελληνικού ποδοσφαίρου....
Η πορεία που ακολούθησε στη συνέχεια, είναι γνωστή και δεν είχε καμμία απολύτως σχέση με τις απόψεις που εξέφραζε στο ξεκίνημά του..
Για να μη σπαταλάμε χρόνο με εκείνο το κομμάτι της βιογραφίας του, κατέβηκε στην Αθήνα, έκανε κονέ με γαύρο και ταυτίστηκε απολύτως μαζί του επί σειρά ετών.
Το να ψάχνουμε λοιπόν αν ο κάθε Γκαγκάτσης είναι βρώμικος ή καθαρός, είναι περιττό. Οσο πιθανό είναι να βουτήξει κάποιος σε χοιροστάσιο χωρίς να λερωθεί, άλλο τόσο είναι πιθανό να βρούμε κάποιν άσπιλο και αμόλυντο που έχει διαγράψει ανάλογη πορεία.
Πρόκειται για μια πραγματικότητα, που δε μπορεί ν' αμφισβητηθεί από κανέναν.
Από την άλλη πλευρά όμως, η προσπάθεια να χρεώσουμε στο Γκαγκάτση δικές μας αδυναμίες και ανικανότητες, είναι εξοργιστική.
Εχω τη βεβαιότητα, ότι την εποχή παντοδυναμίας του Γκαγκάτση, βασικός εχθρός του ΠΑΟΚ δεν ήταν ούτε η ΕΠΟ ούτε ο γαύρος, αλλά η ανεπάρκεια και η λαμογιάρικη τακτική των εκάσθοτε ιδιοκτητών της ομάδας!
Μ' άλλα λόγια, είχαμε απαίτηση από το Γκαγκάτση να υπερασπιστεί, να προστατεύσει ή έστω να μην κάνει κακό στον  ΠΑΟΚ, όταν αυτό  οι ιδιοκτήτες της ομάδας μας έκαναν πολύ χειρότερα.
Κατηγορούμε πχ το Γκαγκάτση για ηθικό αυτουργό διαιτητικών σφαγών, όταν ο τότε μεγαλομέτοχος Μπατατούδης  κατά την παρουσία του σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για την διαιτησία Παπαπέτρου, δεν τόλμησε ούτε μία φορά να αναφέρει το όνομα του gay!
Μιλάμε τώρα για μέγιστη υποκρισία. Να σου φταίει ο αντίπαλος ή ο απέναντι και όχι ο δικός σου που ακολουθεί και σιγοντάρει την τακτική του απέναντι και ανοίγει διάπλατα τα πόδια.

Το ίδιο ακριβώς διαπιστώνω και τώρα. Διαβάζω το τελευταίο 48ωρο σχόλια στα sites από αγανακτισμένους ΠΑΟΚτσήδες του τύπου ''δε θέλουμε στην ομάδα εκφραστές της ολυμπιακής λαμογιάς και της ανηθικότητας, του παρασκηνίου, πάνω απ' όλα η αξιοπρέπεια της ομάδας'' και συμφωνώ τόσο, που μου έρχεται να πάρω φόρα και να ξημερώσω κάνοντας like!
Πριν αρχίσω ωστόσο, ρίχνω ένα μάτι σε αναρτήσεις της προηγούμενης εβδομάδας και ανάλογα σχόλια περί του φημολογούμενου ενδιαφέροντος του ΠΑΟΚ για τον Τοροσίδη και τι να δω? Μηνύματα του τύπου ''Φέρε τον παικταρά ρε Ιβάν'' και αναρωτιέμαι:
Μας φταίει δηλαδή ο Γκαγκάτσης ως εκφραστής της Ολυμπιακής πουστιάς και όχι ένας από τους παίκτες που μετουσίωναν τα σχέδια της ίδιας πουστιάς, σε πράξεις, εντός των γραμμών?
'Η μήπως μόνο εγώ έχω δει τον Τοροσίδη να βουτάει, να τσαμπουκαλεύεται χωρίς λόγο, να εκμεταλλεύεται με προκλητικό τρόπο την ασυλία των στημένων διαιτητών και να επιδιώκει να κερδίσει τα μέγιστα από αυτό που ήξερε ότι έχουν προετοιμάσει?
Που είναι η αξιοπρέπεια μας λοιπόν, πήγε περίπατο?
Που πήγε η ηθική που επικαλούμασταν?
Ας μη γελιόμαστε κι' ας μην υποκρινόμαστε.
Οι πρόεδροι  της ΕΠΟ αποτελούσαν ένα από τα κομμάτια του παζλ! Τα υπόλοιπα, που συμπλήρωναν τις εικόνες της ντροπής, ήταν οι εκάσθοτε πανίσχυροι πρόεδροι των ΠΑΕ που είχαν τα ηνία του παιγνδιού, οι διαιτητές, οι παρατηρητές και σίγουρα οι παίκτες τύπου Τοροσίδη-Γιαννακόπουλου -όπως και Αναστόπουλου-Σαραβάκου παλιότερα- , που αποτελούσαν τους βασικούς εκφραστές-εκτελεστές του σχεδίου.
 Σημασία έχει επίσης πως χωρίς έναν από τους παραπάνω κρίκους, το σύστημα θα μπλοκάριζε! Ο καθένας από το πόστο και το πεδίο δράσης του λοιπόν, έβαζε το λιθαράκι του
Προς τί λοιπόν η επικέντρωση στον Γκαγκάτση, όταν την ίδια στγμή αποθεώνουμε τον Τοροσίδη, που στην ουσία ήταν σα να ακολουθούσε τις συμβουλές του Γκαγκάτση και μάλιστα με τον πιό αποτελεσματικό, θεαματικό και προκλητικό τρόπο.
Για να μπω κι' εγώ λοιπόν στο πνεύμα των ημερών και να ακολουθήσω τις προσταγές της μόδας, ''έξω ο Γκαγκάτσης από τον ΠΑΟΚ, μην τολμήσει να πατήσει το πόδι του.
Εξω όμως και ο ένας εκ των Γκαγκάτσηδων του χλοοτάπητα, Βασίλης Τοροσίδης...''
Μου φαίνεται εντελώς βλακώδες, να βρίζεις το Γκαγκάτση την στιγμή που είσαι έτοιμος να πας στο αεροδρόμιο, για να υποδεχτείς τον Τοροσίδη....

Πέρα από την ηθική διάσταση του θέματος -που μόλις ευνουχίσαμε με παράθεση γεγονότων-, υπάρχει και η πλευρά που αφορά στις προοπτικές της διοικητικής ''ενίσχυσης'' με το Γκαγκάτση.
Εντός αυτού του πλαισίου, πολλοί θεωρούν τον τελευταίο αποτυχημένο και ξεζουμισμένο μετά την αποτυχία του να εκλεγεί στις εκλογές της ΕΠΟ. Πρόκειται σαφώς για ανθρώπους που για να κρίνουν την απόδοση δύο ομάδων, κοιτούν το τελικό σκορ, χωρίς να έχουν παρακολουθήσει τον αγώνα.
Μπορεί λοιπόν το 37-20 στις εκλογές της ΕΠΟ να σήμανε ήττα του Γκαγκάτση, υπάρχει όμως και μια ακόμα οπτική, που αναδεικνύει την παραγοντική επάρκεια του καθενός.
Οι 20 ψήφοι που συγκέντρωσε ο πρώην πρέπει να κριθεί, αφού λάβουμε υπ' όψιν πως κατέβηκε ανεξάρτητος, χωρίς στήριξη σπό πουθενά, με αντιπάλους το γαύρο (και ότι αυτό συνεπάγεται), τα κόμματα, τα ΜΜΕ (δείτε τι έγραφαν οι γαυροφυλλάδες, η Αποψη του Βίκτωρα, το Καρφί ιδιοκτησίας Μαρινάκη, το Εθνος κλπ).
Πιό απλά, ο Γκάγκας κατέβηκε μόνος εναντίον όλων με αντιπάλους το σύστημα και το σύνολο των εξαπτέρυγών του και απέσπασε περισσότερες ψήφους από το 30% του εκλογικού σώματος.
Αν μου υποδείξετε έναν υποψήφιο που κατά το παρελθόν κατάφερε έστω και το μισό απ' αυτό, θα προσυπογράψω την ανεπάρκεια του με χέρια και πόδια.
Αρκεί να θυμίσω πως στις τελευταίες εκλογές που κέρδισε ο Γκαγκάτσης, ο αντίπαλός του -υποστηριζόμενος από το βάζελο παρακαλώ και όχι ανεξάρτητος- αποσύρθηκε πριν αρχίσει η εκλογική διαδικασία.

ΥΓ. Η σύγκριση της προηγούμενης θητείας Γκαγκάτση με τη νυν διαφαινόμενη, είναι εκτός πραγματικότητας! Αλλο είναι να στέκεσαι δίπλα σε κάποιον διαχειριστή πρόεδρο διοίκησης πρωτοδικείου και άλλο σε κάποιον ισχυρότατο παράγοντα όπως ο Ιβάν.
Σε κάθε περίπτωση, ο Σαββίδης θα κριθεί για την επιλογή Γκαγκάτση. Για να συμβεί αυτό όμως, θα πρέπει να κάνει εκείνος τις επιλογές. Γιατί μέχρι τώρα, ο κόσμος ήθελε τόσο να συναποφασίζει -ή να επηρεάζει σε μικρό ή μεγάλο ποσοστό τις επιλογές του ιδιοκτήτη- και στο τέλος να κρίνει. Μονά ζυγά δικά του δηλαδή...