Το Τρύπημα Σάχπα και οι Δημοσιογράφοι-Εξαπτέρυγα!

Oι αναφορές στο πρόσωπο και κυρίως στις τακτικές που χρησιμοποίησε ο Γιώργος Σαχπατζίδης για να πετύχει τους στόχους του, είναι συχνές στο βιβλίο ''Το τέλος της επανάστασης''. Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ο προφυλακισμένος πλέον μέτοχος της ΠΑΕ μαζί με τον έτερο Καππαδόκη Γιάννη Παπαδόπουλο,
ήταν εκείνοι που κρατούσαν τις μπαγκέτες της ορχήστρας και την κατηύθηναν προς την κατεύθυνση που εξυπηρετούσε τα σχεδιά τους .

Αναφέρω ένα συγκεκριμένο περιστατικό με 15 αυτήκοους μάρτυρες, όπου οι συντελεστές του olaPAOK αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ενώπιον δημοσιογράφων, το ρόλο Σαχπατζίδη με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, που στην συγκεκριμένη περίπτωσή έβαζε εμπόδια στη ρύθμιση των χρεών της ΠΑΕ προς το δημόσιο.Ναι-ναι, σ' αυτό το σημείο είχε φτάσει ο...ευεργέτης! Ηθελε έναν ΠΑΟΚ αδύναμο, για να είναι του χεριού του και στην προσπάθειά του αυτή βρήκε συμπαραστάτες δημοσιογράφους του ΠΑΟΚ που κατονομάζω, αποκαλύπτοντας και το αντίδωρο...

Σημειώστε πως τα κεφάλαια που θα διαβάσετε είναι σκόρπια και τα έβαλα σε μια ενότητα για να εμπεδώσετε καλύτερα, τις πρακτικές Σάχπα. Στο τελευταίο κεφάλαιο, γίνεται μια ειδική αναφορά στον άνθρωπο Σαχπατζίδη, όπως τον γνώρισα...

Το κουμάντο Σαχπατζίδη

Το ίδιο βράδυ στην Αθήνα, ο Ζαγοράκης συναντήθηκε με τον Γιώργο Σαχπατζίδη. Ο τελευταίος, αν και είχε χάσει το παιγνίδι, προσπαθούσε να το παίξει εγγυητής των εξελίξεων, θέτοντας όρους στον Ζαγοράκη ως προς τη στελέχωση του συμβουλίου!!!

Άρχισε να του υποδεικνύει πόσα μέλη πρέπει να έχει το νέο συμβούλιο, πόσα “δικά” του άτομα επιθυμεί να συμμετάσχουν σε αυτό, λες και είχε λόγο ή δικαιοδοσία. Αν επιθυμούσε να κάνει κουμάντο, μπορούσε να αγοράσει τις μετοχές σχηματίζοντας αιρετή διοίκηση της αρεσκείας του, είχε επίσης την εναλλακτική επιλογή να απευθυνθεί στον Α.Σ. για να ζητήσει τον ορισμό άλλης διοίκησης με πρόσωπα που επιθυμούσε.

Γνώριζε όμως πως τόσο ο Α.Σ. όσο και η πλατιά μάζα του κόσμου, στον Ζαγοράκη είχαν εμπιστοσύνη και σε κανέναν άλλον και στην ουσία, ακόμα και ο Σαχπατζίδης τον χρησιμοποιούσε ως όχημα, για να μπει και ο ίδιος. Αυτός ήταν ο λόγος που παράλληλα με τον καλοκαιρινό πόλεμο, οι επενδυτές σε κάθε δημόσια τοποθέτησή τους, επικαλούνταν το όνομα του Ζαγοράκη, αφού χωρίς αυτόν ως εγγυητή, ο κόσμος θ’ αντιδρούσε.

Απ’ αυτό το σημείο όμως, μέχρι την επιβολή όρων από τον Σαχπατζίδη, υπήρχε τεράστια απόσταση…

Και δεν ήταν μόνο τα πρόσωπα που θα καταλάμβαναν θέσεις συμβούλων αλλά και θέσεις στελεχών της ΠΑΕ. Ο Σαχπατζίδης άλλωστε, καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού υποσχόταν αβέρτα θέσεις εργασίας. Ενδεικτικά αναφέρω πως το γραφείο τύπου το είχε υποσχεθεί στους Πετρωτό - Γκίνα, οι οποίοι πριόνιζαν συστηματικά την καρέκλα του Ζαγοράκη και επί τρεις μήνες περνούσαν στον ΠΑΟΚτσίδικο κόσμο τη γραμμή που εξυπηρετούσε τα σχέδια Σαχπατζίδη.

Ήταν δύσκολο πάντως να “μασήσει” ο Ζαγοράκης, τη στιγμή που είχε βγει αλώβητος από τον καλοκαιρινό πόλεμο, αλλά ο Σαχπατζίδης συνέχιζε απτόητος! Έφτασε στο σημείο να δηλώνει επισήμως ότι το Δ.Σ. πρέπει να στελεχωθεί από επιχειρηματίες που είχαν την οικονομική άνεση να προσφέρουν χρήματα, ενδεχόμενο που απορρίφθηκε αμέσως από τον απλό κόσμο, που ακόμα δεν είχε ξεχάσει το φιάσκο Φλωρίδη.

Η νέα στρατηγική Σαχπατζίδη ήταν απολύτως προβλέψιμη, αφού άνετα θα μπορούσε να παρουσιάσει πέντε μικρούς “Φλωρίδηδες”, οι οποίοι θα αποκτούσαν από 9% ο καθένας (ποσοστό που δεν απαιτεί την παρουσίαση δικαιολογητικών στην Ε.Ε.Α.), και κατ’ αυτόν τον τρόπο θα πετύχαινε το στόχο του. Η πρόταση αυτή έτυχε τόσης αποδοκιμασίας από τον κόσμο, γεγονός που τον ανάγκασε ν’ αναδιπλωθεί και να υποχρεωθεί απλώς να ακολουθεί τις εξελίξεις.

Το τρύπημα από ΠΑΟΚτσίδικο site

με αρειανό διευθυντή!

Αυτό πάντως ήταν το λιγότερο, αφού το μεγάλο τρύπημα ήρθε από εκεί που θεωρητικά δεν το περίμενε κανείς. Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση, το site που φέρει τον τίτλο olaPAOK και το οποίο υποτίθεται ότι είναι ενημερωτικό επί θεμάτων που αφορούν τον ΠΑΟΚ, ανέφερε ότι στο περιθώριο της συνάντησης, ο Ζαγοράκης ζήτησε από τον υφυπουργό Οικονομικών, να εξασφαλιστεί χορηγεία από τον ΟΠΑΠ δια της οποίας θα ρυθμίζεται η αποπληρωμή των δόσεων της ρύθμισης!

Επρόκειτο για μια “αποκάλυψη” που μπορούσε να καταρρίψει ακόμα κι ένας απόφοιτος νηπιαγωγείου!

Κατ’ αρχάς, το πρόσωπο στο οποίο υποτίθεται ότι υπεβλήθη το αίτημα αποδείκνυε το ψευδές του ρεπορτάζ, αφού ο υφυπουργός Οικονομικών δεν είχε την παραμικρή αρμοδιότητα επί θεμάτων ΟΠΑΠ, μια και ο οργανισμός υπάγεται στο υπουργείο πολιτισμού.

Ακόμα όμως κι αν ο ΠΑΟΚ απευθυνόταν στον κ. Γερουλάνο, η έγκριση ενός τέτοιου αιτήματος που αφορούσε μια χορηγία ύψους 11 εκ. ευρώ –τόσο ήταν το ποσό των χρεών χωρίς τις προσαυξήσεις σε βάθος 10ετίας που ζητούσε ο ΠΑΟΚ να ρυθμιστούν οι δόσεις– ήταν πέρα από κάθε λογική και κυρίως νομιμότητα.

Σε περίπτωση που υπογραφόταν μια παρόμοια συμφωνία, αφενός θα την ανέτρεπε κάποια επόμενη κυβέρνηση ή υπουργός, αφετέρου όσοι είχαν υπογράψει μια τόσο καταχρηστική σύμβαση θα έμπαιναν φυλακή! Και είναι δεδομένο ότι οι του ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο ανόητοι για να χάσουν το χρόνο τους προτείνοντας κάτι ουτοπικό.

Στόχος της ξεκάθαρης προβοκάτσιας ήταν η δημιουργία εντυπώσεων, αφού ο ΠΑΟΚ ερχόταν αντιμέτωπος με την κοινή γνώμη που στέναζε κάτω από τα συνεχή οικονομικά μέτρα. Ετσι, μια ομάδα που στην πραγματικότητα ήθελε να αποπληρώσει τα χρέη της στο κράτος, εμφανίστηκε ότι ζητούσε από το κράτος να της πληρώσει τα χρέη σε περίοδο κρίσης. Ήταν σίγουρο πως η κατασκευή ψεύτικων δεδομένων θα δημιουργούσε ανυπέρβλητα εμπόδια, αφού η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μετράει. Κι αν φυτέψεις μία φορά την πεποίθηση στο κεφάλι του κόσμου, άντε μετά να τον πείσεις για το αντίθετο.

Έχει ιδιαίτερη αξία να αποκαλύψουμε το παρασκήνιο του τρυπήματος, που ξεκίνησε από site με ΠΑΟΚτσίδικη ονομασία – δεν τολμώ να το πω ΠΑΟΚτσίδικο γιατί απλά ο Βασίλης Μάστορας, διευθυντής του site, είναι οπαδός του Άρη, ομογάλακτος του Κυριάκου Θωμαΐδη, τα κατορθώματα του οποίου περιγράψαμε προηγουμένως!

Ναι, ναι, σ’ αυτό το σημείο κατάντιας είχαμε φτάσει, να ενημερώνονται οπαδοί του ΠΑΟΚ από site στα οποία κουμάντο έκαναν οπαδοί αντίπαλης ομάδας.

Τους λόγους που οπαδοί του Άρη ήθελαν να αποτρέψουν τη ρύθμιση των χρεών του ΠΑΟΚ που θα τον απάλλασσε από τη σκλαβιά, μπορεί να τους αντιληφθεί ο καθένας.

Το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν ΠΑΟΚτσήδες που ήταν αποφασισμένοι να συμμαχήσουν ακόμα και με το διάολο, αν το αντίτιμο ήταν να πληγεί ο Ζαγοράκης. Κι επειδή αυτός ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, δεν τους ενδιέφερε αν τα ψεύδη, οι συκοφαντίες και οι πουστιές, δημιουργούσαν προβλήματα και στην ομάδα. Αρκεί που η μπάλα έπαιρνε και τον πρόεδρο. Αφού λοιπόν αυτός ήταν ο στόχος, παρόμοια ψεύδη έβρισκαν ευήκοα ώτα…

Το τρύπημα Σαχπατζίδη

Το καλύτερο όμως σας το άφησα για το τέλος. Την τελευταία ημέρα του μήνα, θαρρώ, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της τριανδρίας του γραφείου τύπου της ΠΑΕ με τους εκπροσώπους όλων των ραδιοτηλεοπτικών και έντυπων μέσων της Θεσσαλονίκης.

Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο με την παπαρολογία που αναπαραγόταν και θεωρήσαμε επιβεβλημένο να γίνει μια επαφή όπου θα τεθούν όλα τα θέματα επί τάπητος και θα ξεκαθαρίσουν, ακούγοντας κάθε πλευρά τα παράπονα της άλλης.

Η αρχική σκέψη αφορούσε συνάντηση των εκπροσώπων του τύπου με τον κ. Μαυροφρύδη, προκειμένου να γίνει ενημέρωση (και κυρίως επιμόρφωση μια και δικαιολογημένα οι δημοσιογράφοι είχαν πλήρη άγνοια σε θέματα ουσίας, ορολογίας κ.λπ.) επί οικονομικών θεμάτων, επειδή όμως ήταν προγραμματισμένη για το Δεκέμβριο συνέντευξη τύπου με αντικείμενο τα οικονομικά, θεωρήσαμε πως ανάλογη πρωτοβουλία θα μπορούσε να παρεξηγηθεί με το σκεπτικό ότι γίνεται προσπάθεια να τα κάνουμε πλακάκια.

Η συνάντηση έγινε χωρίς την παρουσία Μαυροφρύδη και, ό­ντας πιο εκρηκτικός από τον Κυριάκο και τον Σουντουλίδη, την είπα χοντρά σε ορισμένους για όσα έγραφαν. Δεν είχα τον παραμικρό ενδοιασμό, έχοντας την άποψη πως τα πάντα πρέπει να γίνο­νται στο φως της ημέρας. Από το να κινούμαι υπογείως, προτιμούσα να τα πω καθαρά κι ενώπιον όλων.

Επιτέθηκα σφοδρά στους Πετρωτό - Δαδαλιάρα για το παραμύθι περί αποπληρωμής των χρεών μέσω της χορηγίας του ΟΠΑΠ, ζορίζο­ντάς τους αφόρητα και στην προσπάθειά του ο δεύτερος να αυτοδικαιωθεί για τη μη διασταύρωση της πληροφορίας από τον επίσημο ΠΑΟΚ, υποστήριξε ενώπιον 15 δημοσιογράφων ότι το ρεπορτάζ τού το επιβεβαίωσε, ποιος λέτε; Ο Γιώργος Σαχπατζίδης!!!

Επικαλούμαι τη μαρτυρία όλων των παριστάμενων και αν και δεν είμαι σε θέση να συνυπογράψω το ακριβές του ισχυρισμού, θεωρώ ότι τέτοια αποκάλυψη-σοκ δε θα μπορούσε να αποτελεί προϊόν φαντασίωσης, ειδικώς όταν γίνεται με τόσους αυτήκοους μάρτυρες.

Το να τρυπάει τον ΠΑΟΚ ένας άνθρωπος, τα παιδιά του οποίου συμμετέχουν στο Δ.Σ. της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, συνιστά την πειστικότερη απόδειξη για τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του.

Στοιχηματίζω πως αν όλοι εσείς που διαβάζετε ήσασταν σύμβουλοι της αγαπημένης σας ομάδας και σας καλούσαν να επιβεβαιώσετε ένα τέτοιο ρεπορτάζ, θα το διαψεύδατε, ακόμα κι αν ήταν αληθινό.

Το γιατί έπραξε το αντίθετο ο Γιώργος Σαχπατζίδης, το αντιλαμβάνεται και ο πιο αφελής…

Γιώργος Σαχπατζίδης

Αν και η άποψη που έχω για τον Γιώργο Σαχπατζίδη έχει περιγραφεί μέσα από τις αναφορές μου στα προηγούμενα κεφάλαια, οφείλω να ξεκαθαρίσω κατ’ αρχήν πως πρόκειται για φανατικό ΠΑΟΚ­τσή. Αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας.

Το τονίζω, διότι δεν είναι και λίγοι οι επιχειρηματίες της δικής του εμβέλειας, που παριστάνουν τους οπαδούς μιας ομάδας για να πετύχουν ευκολότερα την κοινωνική τους καταξίωση και σε πιο λαϊκά στρώματα.

Ο Γιώργος Σαζπατζίδης, όπως και τα παιδιά του, ο Δημήτρης και ο Γιώργος, είναι φανατικοί ΠΑΟΚτσήδες.

Το φανατισμό τους με τον ΠΑΟΚ τον διαπίστωσα όταν παίζαμε με τον Άρη στο Χαριλάου, όπου οι παράγοντες και συνοδοί της ομάδας παρακολούθησαν τον αγώνα μέσα από σουίτα.

Αν και δεν επιτρεπόταν, κατάφερα μ’ έναν ακόμα να καθήσουμε στα καρεκλάκια της κερκίδας, ακριβώς μπροστά από τη σουίτα. Όταν ισοφαρίσαμε με τον Παπάζογλου, ασυναίσθητα γύρισα προς τα πίσω κι άρχισα να κοπανάω το τζάμι, εκεί που καθόταν ο πατέρας Σαχπατζίδης. Η εικόνα του προσώπου του παρέπεμπε σε εκείνη μικρού παιδιού που έλαμπε από χαρά. Μόνο κάποιος που ένοιωθε ΠΑΟΚ θα μπορούσε να αντιδράσει έτσι.

ΠΑΟΚ είμαστε όλοι, αλλά…

Θα αναρωτηθείτε ευλόγως, πώς συνάδουν οι πράξεις που περιέγραψα στο βιβλίο με την παραπάνω συμπεριφορά, αν και η απά­ντηση δεν είναι δύσκολη. Η ιστορία έχει δείξει πως το να είσαι ­ΠΑΟΚ ακόμα και άρρωστος με την ομάδα, δεν αρκεί. Το σλόγκαν που σήμανε την έναρξη της εποχής Ζαγοράκη “ο ΠΑΟΚ πάνω απ’ όλα” είναι ωραίο να το ακούς, εύκολο να το επικαλείσαι, δύσκολο όμως να το εφαρμόσεις στην πράξη.

ΠΑΟΚ είμαστε όλοι κι εσείς κι εγώ, υπό την έννοια πως δεν υποστηρίζουμε Ολυμπιακό, Άρη ή Παναθηναϊκό. Το θέμα είναι κατά πόσο βάζουμε τον ΠΑΟΚ πάνω από τον εγωισμό, τις προσωπικές φιλοδοξίες ή τα “θέλω” μας.

Ποιος αμφισβητεί π.χ. ότι ο συγχωρεμένος Θωμάς Βουλινός ήταν ΠΑΟΚτσής; Κι όμως λειτουργούσε τόσο εγωιστικά, που με τις συμπεριφορές του πλήγωνε τον ΠΑΟΚ.

Ποιος παραγνωρίζει το πάθος που είχε με την ομάδα ο Πανελούδης; Κι όμως, όταν αντιμετώπισε προβλήματα με τις επιχειρήσεις του –πράγμα ανθρώπινο– προτίμησε να παραμείνει στον ­ΠΑΟΚ μεταφέροντας στην ουσία τα οικονομικά του προβλήματα στην ΚΑΕ.

Δεν μπορώ να είμαι στο μυαλό του Γιώργου Σαχπατζίδη ώστε να γνωρίζω το λόγο που έκανε ό,τι έκανε. Οι περισσότεροι εικάζουν πως εξ αιτίας της εμπλοκής του με διάφορα σκάνδαλα που απασχόλησαν την πολιτική ζωή του τόπου, θεώρησε πως η ταύτιση του ονόματος της οικογένειάς του με τον ΠΑΟΚ θα λειτουργούσε ως ασπίδα για τον ίδιο.

Παλαιομοδίτικη αντίληψη, αφού πλέον ο κόσμος δεν ταυτίζεται τόσο έντονα με μετόχους όπως τα παλιά χρόνια, ούτε καταπίνει τόσο εύκολα την καραμέλα πως μέσω του ιδιοκτήτη κυνηγούν την ομάδα.

Ακόμα όμως κι αν αυτός ήταν ο λόγος, ο τρόπος που επιχείρησε να εμπλέξει το όνομά του με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ δεν ήταν απλώς λανθασμένος, αλλά έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο κόσμος κουράστηκε τόσο πολύ το καλοκαίρι και ξενέρωσε τόσο από τον παπά-Φλωρίδη, που ο Σάχπα έχασε ακόμα κι εκείνους που εκτιμούσαν τις κατά καιρούς διευκολύνσεις του προς την ομάδα.

Τι πιο απλό από το να εμφανιζόταν το καλοκαίρι και να έλεγε: «Έχει δυσκολίες η ομάδα και δε μπορεί να κάνει μεταγραφή; Κάνω δώρο τον Γεωργιάδη. Έχει πρόβλημα με οφειλόμενα στους παίκτες; Πάρτε 400 χιλ. από μένα», διαρρέοντας ταυτόχρονα πως δεν τον ενδιαφέρει η ενεργή ανάμειξή του με τα διοικητικά της ομάδας.

Τα ίδια χρήματα θα ξόδευε, ο κόσμος όμως θα εκτιμούσε περισσότερο την αθόρυβη αλλά ουσιαστική συνεισφορά του και θα θεωρούσε ότι είναι πιο κοντά στην ομάδα, απ’ ό,τι τώρα που μπορεί τα δύο παιδιά του να ήταν μέλη του Δ.Σ., στη συνείδηση του κόσμου ωστόσο παραμένει ο ηθικός αυτουργός του μπάχαλου που ζήσαμε το καλοκαίρι.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως για λόγους που εκείνος γνωρίζει, ο Σαχπατζίδης έπαιξε με τον ΠΑΟΚ και τις ψυχές των οπαδών του, λες και αποτελούσαν ιδιοκτησία του και δυστυχώς τις συνέπειες τις πλήρωσε η ομάδα.

Ακόμα και μετά την αποχώρηση Ζαγοράκη, που στην ουσία ήταν αυτό για το οποίο πάλευε όλο το καλοκαίρι, θα μπορούσε να συνεισφέρει οικονομικά και να βοηθήσει την ομάδα στα δύσκολα. Δεν το έκανε όμως, αποδεικνύοντας πως τα πάντα έγιναν για ένα προσωπικό του καπρίτσιο.

Σε γενικές γραμμές έβγαλε ένα απίστευτο γινάτι κι όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας “το γινάτι βγάζει μάτι”. Και δυστυχώς για τον Σαχπατζίδη, το μάτι του βγήκε οριστικά…

Συμπερασματικά, στην περίπτωσή του ισχύει ό,τι για τον Ζαγοράκη, τους οργανωμένους και όλους τους υπόλοιπους. Βάζουμε τα θετικά και τ’ αρνητικά του στη ζυγαριά, και βγάζουμε συμπέρασμα. Αν π.χ. απομονώσεις τα χρήματα που έδωσε το καλοκαίρι για τη μεταγραφή του Γεωργιάδη, τότε ο Σαχπατζίδης είναι ευεργέτης. Αν όμως συνυπολογίσεις τη χασούρα που είχε ο ΠΑΟΚ λόγω της υπόθεσης Φλωρίδη, τα χρήματα που χάθηκαν εξ αιτίας του τρόπου και όχι της καθαυτής εμπλοκής του, ήταν πολύ περισσότερα απ’ όσα έβαλε.

Το ίδιο ισχύει για το γενικότερο σχεδιασμό της ομάδας, αφού άλλο είναι να προγραμματίζεις με βάση τα πενιχρά οικονομικά και διαφορετικά όταν περιμένεις τον χρηματοδότη.

Στην περίπτωση Σαχπατζίδη σημειώστε και τις παλιότερες περιπτώσεις Κονσεϊσάο - Μουσλίμοβιτς, παίκτες τους οποίους είχε υποσχεθεί ότι θα τους κάνει δώρο στον ΠΑΟΚ καλύπτοντας τα συμβόλαιά τους. Αντ’ αυτού και αφού έκανε τη λεζάντα του, έδωσε από 50 χιλ. ευρώ (!!!) για τον καθένα! Αυτά βεβαίως ήταν ψιλά γράμματα για τους ενημερωτές, που αφιέρωναν πηχιαίους τίτλους για μερικά χιλιάρικα που δώρισε στο τμήμα χάντμπολ…

Κι όχι μόνο, αλλά δεν του έγινε καμμία κριτική, αφού με την ασυνέπειά του συνετέλεσε ώστε να χρεωθεί η ομάδα, που ενδεχομένως να μην προχωρούσε σε τόσο δαπανηρές μεταγραφές, αν δεν τις υποσχόταν ως δώρο.

Για τον “ευεργέτη” όμως δε μιλούσε κανείς, έκανε “τζιζ” από κάθε άποψη.

 

 .