Το μεγαλείο του ΠΑΟΚ, στα δάκρυα των γυρολόγων...

Μπορεί σύμφωνα με τους Κινέζους ''μια εικόνα να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις'' η ΠΑΟΚτσήδικη πραγματικότητα όμως αποδεικνύει στην πράξη ότι ''μια εικόνα ισοδυναμεί με ολόκληρο βιβλίο''.
Ποιό βιβλίο?
Της ιστορίας του ΠΑΟΚ
και των ιδεωδών που κουβαλά.
Η εικόνα του δακρυσμένου Κοντρέρας να φιλά τη φανέλα την ώρα του αποχαιρετισμού, αναδεικνύουν όλο το ΠΑΟΚτσήδικο μεγαλείο.
Σε θεωρητική βάση η ποδοσφαιρική πορεία του Πάμπλο Κοντρέρας, είναι η συνηθισμένη κάποιου επαγγελματία γυρολόγου. Χθες ήταν αλλού, πρόσφατα εδώ και αύριο πάει κάπου παραπέρα, αλλάζοντας φανέλες σαν τα πουκάμισα. Η ηλικία του, καθιστά απαγορευτικό το υπέρμετρο δέσιμο με το εκάσθοτε περιβάλλον.
Δεν είναι καν Βιειρίνια που μπορεί να ταυτίσει τον ΠΑΟΚ με το restart της καριέρας του και την ανάδειξή του για το βήμα παραπάνω και να φορτώσει την ώρα του αποχαιρετισμού.
Ούτε Τουρσουνίδης που ήταν οπαδός, πριν καν φορέσει τη φανέλα...
Αλήθεια, σε πόσες ομάδες παγκοσμίως το έχετε δει αυτό?
Τις σπάνιες φορές που έχει συμβεί, αφορά περιπτώσεις αθλητών που συνέδεσαν την ομάδα με την ποσοσφαιρική τους καταξίωση, έκαναν πολυετή καριέρα, σήκωσαν τίτλους, πήραν ένα σκασμό λεφτά.
Τίποτα από τα παραπάνω, δεν αφορούν τον Πάμπλο Κοντρέρας.

Κάπως έτσι είχε φύγει και ο Πέρσι Ολιβάρες, -ίσως ο πιό χαρακτηριστικούς γυρολόγους- αποχαιρετώντας με δάκρυα στα μάτια μια ομάδα που ούτε τον βοήθησε να καταξιωθεί, ούτε του χάρισε τίτλους και του χρωστούσε από πάνω και λεφτά...
Το μέγεθος του ΠΑΟΚ λοιπόν, είναι αποτυπωμένο σε τέτοιες εικόνες. Η ένταση των συναισθημάτων  που σου προκαλεί, θέλει χρόνο, τρόπο, ίσως και μαεστρία για να περιγραφεί.
Για ν' απαλλαγείς από τον κόπο,θυμίσου αυτές τις στιγμές...